هوش مصنوعی: از محبوبم یک بوسه گرفتم و به‌دنبال آن پس از سال‌ها، جانم را به‌دست آوردم.

هوش مصنوعی: به راحتی زمین مرا مجازات نمی‌کرد؛ چون من با احترام و ارادت به او نزدیک شدم و به دامانش چنگ زدم.

هوش مصنوعی: به دل کسانی که سخت‌گیر و مشکل پسند هستند نشستم و توانستم این سرزمین دشوار را برای خود آسان کنم.

هوش مصنوعی: اگر در راه من سگی کمین کرده باشد، برای او نان برداشتم و زیر دامانم گذاشتم.

هوش مصنوعی: اگر در دل من چیزی از کینه و دشمنی وجود داشته باشد، آن را با گچ فراموشی بپوشانده و نادیده می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من به جای بدی که از کسی دیدم، کار نیکی انجام دادم و با لطف و احسان پاسخ بدی او را دادم.

هوش مصنوعی: مشتریان من فهمیدند که ارزش محبت و دوستی‌اش برای من بسیار زیاد است، اما من توانستم آن را با قیمتی مناسب به دست بیاورم.

هوش مصنوعی: من تمایل به داشتن چیزهای دنیوی ندارم، چرا که در این دنیا خودم را مهمان می‌دانم.

هوش مصنوعی: من حسرت این را ندارم که در موقعیت بالا و برجسته‌ای باشم، بلکه به بهترین هدفم که تواضع است، قانع شده‌ام.

هوش مصنوعی: در دل خود جایی برای حسد نگذاشتم و از آتش سوزان آن پرهیز کردم.

هوش مصنوعی: مدتی در اثر نادانی به راهی نا درست و شیطانی روی آورده بودم، اما اکنون در سیاست و دیگر امور، به درک و آگاهی بیشتری دست یافته‌ام.

هوش مصنوعی: من در برابر زیبایی‌های آفرینش به تماشای چیزهایی پرداختم که از خداوند بخشیده شده است.

هوش مصنوعی: در طی دو دهه در این جهنم تاریک گذرانیدم، ولی توانستم آن را به بهشتی زیبا تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: به امید اینکه کشور نجات یابد، خود را به عنوان ندا دهنده‌ی شکوفایی و آبادانی معرفی کردم.

هوش مصنوعی: برای تامین نیاز گرگان گرسنه، از گوشت شیر گرسنه خوردم.

هوش مصنوعی: من عصایی به شکل اژدها در دو انگشت خود مانند موسی، پسر عمران، گرفتم.

هوش مصنوعی: در جادوی شیر غرق شدم و در صبح سحری به دام مار افتادم.

هوش مصنوعی: اگر به کسی به‌طور علنی کمکی کرده‌ام و یا اگر به‌طور مخفیانه دستی را گرفته‌ام، این عمل نشان‌دهندهٔ نوع رفتار و شخصیت من است.

هوش مصنوعی: از آن جمع، به صورت آشکار و نهان، به جای ناسزای زیاد، چیزی دریافت کردم.

هوش مصنوعی: بی‌پول‌ها و کم‌درآمدها دشمنان ثروتمندان هستند، این را من از دوران تحصیل یاد گرفتم.

هوش مصنوعی: دولت‌مردانی که به سیاست‌ورزی مشغولند، موفق می‌شوند و به ثروت می‌رسند، اما من چرا از این عمل ضرر کردم و کامیاب نشدم؟

هوش مصنوعی: نشستم با افراد ثروتمند و بی‌پول، از هر گروهی، و به دل همه یکسان نگاه کردم.

هوش مصنوعی: وقتی شباهتی در میان نبود، من صداقت را انتخاب کردم و به دیگران نسبت ناروا دادم.

هوش مصنوعی: من به خاطر استقلال، آزادی و قانون جلوتر از دیگران قدم برداشتم و با شادی به این مسیر ورود کردم.

هوش مصنوعی: من مشغول باورهایی شدم که در ظاهر زیبا و دلنشین به نظر می‌رسند و از آنها اطلاعات و تحلیل‌هایی را به دست آوردم.

هوش مصنوعی: من از سرنوشت و تقدیر الهی غافل شدم و به دنبال آبادانی ایران رفتم.

هوش مصنوعی: از فراموشی و بی‌توجهی به مشکلات زمان خود، به یاد دوران نوشروان افتادم و آن را با وضعیت فعلی خود مقایسه کردم.

هوش مصنوعی: در دوران تبعید، تجربه‌های تلخی را پشت سر گذاشتم و از دوران زندان، درس‌های مهمی گرفتم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که به سرنوشت زوال دچار شدم، چرا که خودم را مثل یک نادان درک کرده بودم.

هوش مصنوعی: من مسیر سختی را برای رسیدن به آرامش مردم انتخاب کردم، همچون جوانمردان که همواره در پی خوبی و نیکی هستند.

هوش مصنوعی: من بارها و بارها از جان شیرین خود دست کشیدم و از خانه و کاشانه‌ام جدا شدم.

هوش مصنوعی: از بیست سالگی تا نزدیکی شصت سالگی، جوانی خود را صرف کردم و در عوض حسرت و ناکامی به دست آوردم.

هوش مصنوعی: هیچ قدردانی از این گروه حقیر و پست ندیدم، به همین خاطر انسانیتی در آنها مشاهده نکردم.

هوش مصنوعی: من به بیگانگان خدمت نکردم، از همین رو این طوفان را از نزدیکان خود دریافت کردم.

هوش مصنوعی: پس از چهل سال سختی و ناکامی، مانند موسی بن عمران که در دورانی دشوار بود، من نیز در همین وضعیت قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: برای رفع تلخی و ناکامی، نیازی به چیزی جز بی‌نیازی نیست. من خودم برای دردهایم، این درمان را پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: حالا که به مخلوق بی‌ایمان امیدی ندارم، به خالق مراجعه می‌کنم.

هوش مصنوعی: بعد از خدا، هیچ پناهگاهی جز خشنودی او نیست که از روز آغازین وجودم، از او پیمان گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: آیا امکان دارد که بپذیرم پادشاه خراسان که من از او دستور گرفتم؟

هوش مصنوعی: اگر روزی دوباره به خدمت او برگردم، به راستی که عمر بی‌پایانی را به دست آورده‌ام.

هوش مصنوعی: مرا از آزار سیاست رها کن که به راهی پر از ناامیدی و یأس رفته‌ام.

هوش مصنوعی: یعنی می‌توانم به یاد بیاورم که روزی در جایی با چشم‌انداز بالا و زیبا زندگی کرده‌ام.