هوش مصنوعی: عابدی از بنی‌اسرائیل در طول روز و شب به عبادت و پرستش مشغول بود.

هوش مصنوعی: از لذت‌های دنیوی روی برگردانده و لذت روح را در عبادت یافته است.

هوش مصنوعی: او جایگاهی از زمین داشت که نشانی از بهشت را می‌داد.

هوش مصنوعی: خبر نامدار بودن عابد تا آسمان رسید، به خاطر اینکه او چنان در حالت رکوع و سجود فرو رفته بود که در آن حال به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: یک فرشته از حال او آگاه شد و نگاهی به لوح اعمال او انداخت.

هوش مصنوعی: او دید که اجر و پاداشش کم و ناچیز است و از پروردگار بزرگ خواست تا پذیرش و کرامت بیشتری به او عطا کند.

هوش مصنوعی: الهامی رسید که برای آزمودن، زمانی را با او بگذران.

هوش مصنوعی: پس فرشته‌ای در برابر او ظاهر شد تا بتواند عیار و سنجش او را مشخص کند.

هوش مصنوعی: عابد پرسید: تو کی هستی و حالت چگونه است؟ زیرا زندگی با افراد نادرست امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: او گفت: مردی، از علاقه‌های گذشته‌ات فاصله گرفته‌ای و اکنون در کار بندگی و اطاعت هستی.

هوش مصنوعی: من زیبایی و شمایل تو را دیدم و به خاطر آن به اینجا آمدم تا مدتی در کنار تو باشم.

هوش مصنوعی: عابد گفت: بله، این مکان زیباست، اما در کنار زیبایی‌ها، عیب و نقص‌هایی هم وجود دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی آن علف به خودی خود به هزاران حیف و میل می‌انجامد و این یک نقص است.

هوش مصنوعی: برای پروردگار ما این علف‌ها به خاطر الاغ نیست تا در فصل بهار بچرند.

هوش مصنوعی: قدسی گفت: وقتی این سخن را شنید، دیگر ربطی به تو ندارد، ای کسی که کمال نداری.

هوش مصنوعی: هدف از این سخن، نفی وجود خر در آن مقام خاص است.

هوش مصنوعی: عابد درک کرد که در هیچ‌کجا، حتی در این مکان، خبری از خر نیست.

هوش مصنوعی: او گفت: هرگز! اینگونه سخن گفتن تنها از دیوانگان است و چنین حرفی نمی‌تواند به زبان بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر در کنار هر سبزه‌ای، الاغی داشته باشی، خوب است تا بتوانی آن را در مرتع رها کنی.

هوش مصنوعی: اگر نبود آن حیوانی که این علف‌ها را چرا می‌کند، پس چرا این علف‌ها آفریده شده‌اند؟

هوش مصنوعی: قدسی گفت: موجوداتی هستند که خداوند در آن‌ها صفات انسانی را ندارد و از ویژگی‌های خلقت پاک و منزه است.

هوش مصنوعی: پس پادشاه هر لحظه در حال استغفار است، هرچند که او را ناتوان و نادان به حساب آورند.

هوش مصنوعی: با اینکه او وجود خود را انکار کرده بود، اما مانند علفخوارها تصور می‌کرد که در واقع وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که تجربه ندارد، نمی‌داند که از چه چیزهایی باید بهره‌مند شود؛ مثل این که حیوان چگونه می‌تواند از علف‌ها زندگی کند.

هوش مصنوعی: به دقت به این روایت مهم توجه کن که در آن حقیقتی ظریف نهفته است.

هوش مصنوعی: او در میان مردم، نخستین کسی بود که به کسب آداب و انجام عبادت مشغول بود.

هوش مصنوعی: اگر خداوند متوجه نشود، چگونه می‌تواند عبادت کند؟ بر اساس چه دینی می‌تواند بدون دلیل و توجیهی اطاعت کند؟

هوش مصنوعی: در دوران جوانی، او تماشاگر آغاز جهان و تغییرات آن بود و تمام چیزهایی را که دیگران دیده بودند، درک کرده بود.

هوش مصنوعی: پس از آن او به تنهایی اختیار کرد، زیرا به هیچ کاری از عبادت آشنایی نداشت.

هوش مصنوعی: عقل او فاسد و ناتمام بود، ولی این فساد و نقص به صورت آشکار و واضح نبود.

هوش مصنوعی: مرد عابد، که به عبادت و راهی از زندگی اهمیت می‌دهد، با چشمان خود نقص‌ها و بدی‌های افراد را می‌بیند، اما در واقع هر کسی در دست خداوند و زیر سرنوشت خود قرار دارد.

هوش مصنوعی: او گفت: این‌ها همگی از خود مردم هستند و هر یک با تلاش و کوشش خود به اینجا رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به عقل و درایت خود تکیه کرده، باید بداند که ما در این موضوع سهمی نداریم و قدرتی نداریم. مالک واقعی این ملک (حیات یا دنیای مادی) خود شخصی است که به آن تکیه می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که همه چیز تحت سلطه و اختیار دیگری باشد، دیگر نمی‌تواند متعلق به خداوند باشد.

هوش مصنوعی: او ناآگاه است که همه چیز از حقیقت نشأت می‌گیرد و تنها حق است که مالکیت کامل دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که مالک چیزی است، آن را از نسل خود به ارث برده است و هر کسی که دارایی دارد، آن را به عنوان هدیه و بخشش از دیگران دریافت کرده است.

هوش مصنوعی: مرگ و زندگی هر کس بر اساس حکمت خداوند است، زیرا هر کسی در زندگی خود زمان‌هایی را تجربه می‌کند که در اوج عزت و زمان‌هایی را در ذلت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر جا که خر باشد، توانایی‌اش به کار می‌آید و می‌تواند در ایجاد و تولید موثر باشد، چه در کارهای کوچک و چه در کارهای بزرگ.

هوش مصنوعی: او هر کاری که بخواهد انجام می‌دهد و نمی‌توان برای کارهایش دلیل و توجیحی پیدا کرد.

هوش مصنوعی: عقل عابد اگر به این درجه از شناخت و آگاهی نرسیده باشد، چگونه می‌تواند با فرشتگان صحبت کند و رازهای بزرگ را درک کند؟

هوش مصنوعی: ای نفس، به عابد از روی نادانی نخرسند، زیرا فرار از نقص عقل آسان نیست.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای خودت را در درونت خوش‌دل ببینی، به کمتر از عبادی که در عبادت خود کوشاست، نخواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر تو می‌دانی که این اموال از آنِ چه کسی است، چرا آنها را غصبی در اختیار داری و روز و شب از آنها استفاده می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر در قلب تو کسی باشد که جز مال خدا چیزی در اختیار ندارد، پس ظلم چیست؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که داری، بدان که متعلق به حق است، بنابراین با چشم امانت و عاریه به آن نگاه کن.

هوش مصنوعی: از هر طریقی که بخواهی می‌توانی از او بهره‌مند شوی، او به عنوان وسیله‌ای برای استفاده و منفعت توست.

هوش مصنوعی: اما هیچ دلیلی وجود ندارد که تو از مالک شرمنده شوی و رویت زرد شود.

هوش مصنوعی: اگر این شرایط را رعایت نکردی، مدعی شدن نادرست است.

هوش مصنوعی: اگرچه عابد در عقل ضعیف است، اما خلوص و عبادت‌های او صحیح و درست است.

هوش مصنوعی: هنگامی که ملک (فرشته یا قدرت) ظاهر شد، علت کمبود پاداش او را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در طول گفتگو، او به تدریج ضعف عقل او را متوجه شد.

هوش مصنوعی: در عقل تو هم نوعی ناهماهنگی وجود دارد، زیرا او(شخصی) حق را انکار کرد، و تو هم مال و ثروت را انکار می‌کنی.

هوش مصنوعی: آیا در وجود تو صداقت و عمل خالصانه وجود دارد؟ پس چرا ای نفس فریبکار بر این چیز بخندی!