شیخ بهاییرباعی شمارهٔ ۴۶
تا بتوانی، ز خلق، ای یار عزیز!
دوری کن و در دامن عزلت آویز!
انسان مجازیند این نسناسان
پرهیز! ز انسان مجازی، پرهیز!
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا بتوانی، ز خلق، ای یار عزیز!
دوری کن و در دامن عزلت آویز!
هوش مصنوعی: ای دوست عزیز! تا جایی که می‌توانی از مردم دوری کن و به زندگی در تنهایی و عزلت رو بیاور!
انسان مجازیند این نسناسان
پرهیز! ز انسان مجازی، پرهیز!
هوش مصنوعی: این افراد غیرواقعی و مجازی هستند، از آن‌ها دوری کنید! از انسان‌های مجازی احتیاط کنید!
حاشیه ها
1390/01/30 15:03
حکیم عمر خیام نیز یک رباعی با معنایی نزدیک همین رباعی دار د :
آن به که درین زمانه کم گیری دوست
با اهل زمانه صحبت از دور نکوست
آنکس که ترا به جملگی تکیه بدوست
چون چشم خرد باز کنی دشمنت اوست
1402/06/09 04:09
شروین پاداش‌پور
در«گنجور» و در بخش رباعیات خیام، این شعر موجود نبود.