شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دیدی که بهایی چو غم از سر وا کرد</p></div>
<div class="m2"><p>از مدرسه رفت و دیر را ماوا کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مجموع کتاب‌های علم درسی</p></div>
<div class="m2"><p>از هم بدرید و کاغذ حلوا کرد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 7194 - شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱

کلیات اشعار و آثار فارسی شیخ بهائی - دیوان کامل شیخ بهائی شامل اشعار و آثار فارسی با مقدمهٔ سعید نفیسی ۱۳۶۱ - شیخ بهایی - تصویر ۱۷۳

مجموعه ای از آثار و اشعار شیخ بهایی (فالنامه، گربه و موش، غزلیات، نان و حلوا، شیر و شکر) به ضمیمه زندگینامه مؤلف به کوشش سید محمد صحفی - بهاءالدین محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی (شیخ بهائی) - تصویر ۸۹

رباعی شمارهٔ ۳۲

دیدی که بهایی چو غم از سر وا کرد
از مدرسه رفت و دیر را ماوا کرد
مجموع کتاب های علم درسی
از هم بدرید و کاغذ حلوا کرد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف حالتی می‌پردازد که فردی به نام بهایی پس از رهایی از غم، مدرسه را ترک کرده و به دیر (محل عبادت) می‌پردازد. او همچنین اشاره می‌کند که تمام کتاب‌های علمی را از هم می‌درد و به نوعی به تحقیر علم و تحصیلات می‌پردازد.

رباعی شمارهٔ ۳۰

رباعی شمارهٔ ۳۱

دیدی که بهایی چطور خود را از غم نجات داد و شاد گشت! و از قیل و قال مدرسه دوری گزید و در دیر ساکن گشت!

دیدی که بهایی چو غم از سر وا کرد

از مدرسه رفت و دیر را ماوا کرد

تمام کتاب‌های درسی و علمی را پاره‌کرد و آنها را برای (پیچیدن حلوا؛ نماد خوشی و لذت) استفاده کرد.

مجموع کتاب‌های علم درسی

از هم بدرید و کاغذ حلوا کرد

رباعی شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها