گنجور

رباعی شمارهٔ ۳

ای عقل خجل ز جهل و نادانی ما
درهم شده خلقی، ز پریشانی ما
بت در بغل و به سجده پیشانی ما
کافر زده خنده بر مسلمانی ما

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای عقل خجل ز جهل و نادانی ما
درهم شده خلقی، ز پریشانی ما
هوش مصنوعی: ای عقل، از نادانی و جهل ما شرمنده‌ا‌ی، زیرا که مردم در نتیجه‌ی بی‌نظمی و پریشانی ما به‌هم‌ریخته‌اند.
بت در بغل و به سجده پیشانی ما
کافر زده خنده بر مسلمانی ما
هوش مصنوعی: عشق و علاقه به محبوب، چنان است که در کنار او آرامش داریم و در عین حال ناامیدی و بی‌اعتنایی به ارزش‌های مذهبی را به چشم می‌بینیم. در این حالت، فرد به گونه‌ای دچار تضاد درونی می‌شود که احساساتش به چالش می‌کشد و مشاهده‌ای از سرزنش و تمسخر از دیگران بر او حاکم می‌شود.

حاشیه ها

1396/12/03 20:03
mobiniqow

ایشون با این همه علم و مقام داره اینچنین میفرماید ما دیگه
چی بگیم

1400/01/15 12:04
خسرو

این رباعی در مورد مُحمَّد و امت اوست
و کسانی که کفرمی گویند ،هرزمان تو (مُحمَّد) را ببینند فقط به مسخره‌ و خنده ات می‌گیرند!؟ آیا این همان کسی است که ذکر خدایانتان شده؟ در حالی که خودشان به ذکر رحمان خودشان، کفرورزی می کنند؟[انبیاء 36]

1401/08/03 11:11
محسن جهان

تفسیر رباعی فوق:

دانشمند نامی عهد صفوی در این رباعی خطاب به انسان می‌گوید: عقل ( منظور عقل کل ربوبی است) از نادانی و جهالت ما به سبب خود شیفتگی ها و منیت ها، خجالت زده و شرمنده شده است. و نیز به همین دلیل خلق را از خود ناراضی و پریشان کرده‌ایم.

در حالیکه انواع بت های نفسانی و فناپذیر را پرستش می‌کنیم ولی بصورت صوری سر بر سجده گذاشته و تظاهر به دینداری می‌کنیم. و این موجب خنده کافران و ملحدان نسبت به مسلمانی ظاهری ما شده است.