گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۲

آن دل که تواش دیده بدی، خون شد و رفت
و ز دیدهٔ خون گرفته، بیرون شد و رفت
روزی، به هوای عشق، سیری می‌کرد
لیلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن دل که تواش دیده بدی، خون شد و رفت
و ز دیدهٔ خون گرفته، بیرون شد و رفت
هوش مصنوعی: دل کسی که تو را زیبا دیده، به شدت آزرده و خونین شده و در نهایت، از چشم‌هایش که پر از اشک است، دور شده و رفته است.
روزی، به هوای عشق، سیری می‌کرد
لیلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت
هوش مصنوعی: روزی، به خاطر عشق، در حال گشت و گذار بود که شخصی را شبیه لیلی دید و تحت تأثیر قرار گرفت و به او دل باخت و راهی شد.

حاشیه ها

1394/04/21 07:07
ناشناس

لیلی صفتی بدید و مجنون شد و رفت