باباطاهردوبیتی شمارهٔ ۳۶
دگر شو شد که مو جانم بسوزد
گریبان تا بدامانم بسوزد
برای کفر زلفت ای پریرخ
همی ترسم که ایمانم بسوزد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دگر شو شد که مو جانم بسوزد
گریبان تا بدامانم بسوزد
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از حالتی صحبت می‌کند که در آن عشق یا علاقه‌اش آنقدر عمیق و سوزان است که حتی اگر مجبور شود برای این عشق آسیب ببیند یا دچار درد شود، احساس رضایت می‌کند. او به نوعی به شوق و لذت‌هایی که از عشق به دست می‌آورد اشاره دارد، حتی اگر این عشق همراه با رنج و سوختن باشد.
برای کفر زلفت ای پریرخ
همی ترسم که ایمانم بسوزد
هوش مصنوعی: من از زیبایی زلفت می‌ترسم، زیرا ممکن است ایمان و عقیده‌ام را به آتش بکشد.
خوانش ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۶ به خوانش سید جابر موسوی صالحی
حاشیه ها
1394/10/26 13:12
دخو
این دوبیتی با کمی تحریف ، سروده‌ی فایز است.
که اصل آن چنین است:
دگر شب شد که تا جانم بسوزد
گریبان تا به دامانم بسوزد
برای خاطر دلدار فایز
همی ترسم که ایمانم بسوزد
(ترانه های باباطاهر به‌کوشش: شهرام رجب زاده :صفحه284)
1398/10/14 09:01
مسعود یحیوی masoudyta@gmail.com
در نسخه تصحیح وحید دستگردی مصرع سوم چنین است: برای خاطر یک سبز رنگی
1399/03/03 18:06
محسن
کفر زلفت منظورش سیاهی زلف یار بوده که با کلمه ایمان در مصرع بعدی به زیبایی در ارتباط است