غم عشق بینهایت است و تلخ .

عشق هم عشقهای قدیم

آی گفتی

عشق دریایی کرانه ناپدید
کی توان کردن شنا ای هوشمند

مات و مبهوت این دو بیتی ام

مرا گفتند صبوری کن صبوری
صبوری خاک عالم بر سرم کرد

منظور شاعر «عشق حضرت دوست» است و گرنه این عشقهای زمینی، طیفی هستند از فرمایشات نفس اماره!

منظور از شاعر عشق زمینیه.عشق های زمینی هم میتونن متعالی باشن.

هرکس به اندازه وسعت قلبش معشوقی دارد...عشق حضرت باری تعالی در هر دلی نمی گنجد.اما عشق زمینی هم اگر عشق باشد در نهایت به سمت عشق حقیقی رهنمون می شود انشاالله...و باباطاهر....نسبت زمینی بودن به این عاشق عارف بی انصافی در حق ایشان است
خوشا آنان که الله یارشان بی / بحمد و قل هو الله کارشان بی
خوشا آنان که دایم در نمازند / بهشت جاودان بازارشان بی

درود بر شما-
غم عشقت بیابان پرورم کرد
هوای وقت(بخت)، بی بال و پرم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری
صبوری، طرفه خاکی بر سرم کرد

سلام ،ممنون از سلیت خوبتون ،حقیقتا این سوال برام پیش اومده که شاید جواب درستشو اینجا بگیرم ، من از طریق مادربزرگم بابا طاهر و شناختم ایشون دو بیتی ها را خیلی زیبا با سوز دل میخونند ،مادربزرگ من اهل نایین اند از تیره ی زرتشت ، لهجه و کلمات به کار برده همان کلمات در زبان نایینی ، میشه انتمال داد اهل نایین باشند نه همدان؟

با سلام
این دو بیتی عارفانه و عاشقانه، زبان حال حضرت زینب سلام الله علیها در باب خداحافظی از حضرت اباعبدالله علیه السلام است. روح بابا طاهر شاد و خداوند درجاتش را متعالی بفرماید، آمین.

سلام؛ ضمن تشکر از سایت خوبتان

در کتاب "دوبیتی های بابا طاهر" بر اساس نسخه "محمد علی فروغی" کلمه "طُرفه" به جای "طَرفه" که خوانش شده نوشته شده است.

هوای بخت  بی بال و پرم کرد

استاد شجریان اینطور خواندند ، به نظرم درست اینه

🍂🌑