دوبیتی شمارهٔ ۳۰۴
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حاشیه ها
در مورد «لامرد»:
لامردون، این کلمه در زبان لری به کنار وگوشه خیمه چادر نشینان اطلاق میشود. بابا طاهر عریان شاعر شوریده لامرد را به معنی مکان دور دست و دوست داشتنی آورده است:
به لامـردم مکان دلبـرم بی
سخنهای خوشش اندربرم بی
اگر شاهم ببخشد ملک شیراز
همان بهتر که دلبر در برم بی
این کلمه درزبان لری به پیشخوان و عیان نشین چادرگفته میشود.
چنانکه ملک مسعودی در تصنیفی به زبان لری چنین می خواند:
سواری ز دیر ایا اردیش ودنیش
لامردون فرش کنین سی بنشینش
یعنی پیشخوان خیمه را برای سوار کاری که با ادویش از دور در حال آمدن است فرش کنید.
لامرتن از نظر زبان شناسی لامرد را یک کلمه مرکب ذر زبان پهلوی می دانند که از ترکیب لاد به معنی پایه شالوده با کلمه مرتن به معنی زنده وجاوید به وجود آمده وبه معنی قله فتح شدنی می باشد.
به نقل از:
پیوند به وبگاه بیرونی
به گفته های حمید برادرم بیفزایم که مهمانسرا در خانه لری را دیوه خان میگویند که همان دیوان خانه است و ان دو بخش دارد لا مردون و لا زنو و ان یعنی سمت مردان و سمت زنان ، درود به ملک مسعودی و درود به شیران زاگرس که همیشه سرباز ایران زمین بوده اند
لا به معنی طرف در واژه lateral هم دیده می شود، دیگر کلمه ها به معنی طرف، سو و رون است مثل بیرون درون و وارون و نیز کلمه ور که بر عکس رون است در فارسی میانه بالا را بالاک و یا فرارون می گفته اند که باز رون دارد
البته انچه که به معنی لاد گفته شد درست است مثلا بنلاد یعنی شالوده و نیز لادگر یعنی بنا و کلا لاد یعنی پایه و اساس ، اما رویهمرفته لامردون همان است که روشن کردم
لامرد نام شهری در استان فارس می باشد بنابراین معنیه (به لامردم مکان دلبرم بی) میشه: دلبر یا عشق من در لامرد زندگی میکنه همچنین نام شیراز که در بیت دوم آورده شده و پیشینه اشعار دیگر باباطاهر به زبان عربی سندی بر این ترجمه بنده می باشد و به نظرم صحیح تر از ترجمه شما که لامرد رو به خیمه چادرنشینان لر نسبت داده اید می باشد .
با احترام به همه صاحبنظران
بنده با زبان لری آشنائی ندارم که زبانم مربوط به جنوب استان اصفهان است لیکن در نظر ظاهر آقای حسین نظری قابل قبول دارند چرا که لامرد شهری از استان فارس است نزدیک به شیراز و با توجه به نام شیراز در دوبیتی می توان گفت که منظور شاعر ترجیح در ماندن در شهر لامرد در کنار دلبر است هرچند شاه در شیراز به او منزلتی بخشد