گنجور

دوبیتی شمارهٔ ۲۷

بی ته یارب به بستان گل مرویاد
وگر روید کسش هرگز مبویاد
بی ته هر گل به خنده لب گشاید
رخش از خون دل هرگز مشویاد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بی ته یارب به بستان گل مرویاد
وگر روید کسش هرگز مبویاد
هوش مصنوعی: ای خدا، گل در باغ تو همیشه جوان و زیباست و اگر کسی هم وارد آن شود، بوی خوشش هیچ‌گاه از بین نمی‌رود.
بی ته هر گل به خنده لب گشاید
رخش از خون دل هرگز مشویاد
هوش مصنوعی: هر گل با لبخند زیبایش خندان است، اما چهره‌اش هرگز از غم و درد دل بی‌خبر نیست.

خوانش ها

دوبیتی شمارهٔ ۲۷ به خوانش سید جابر موسوی صالحی
دوبیتی شمارهٔ ۲۷ به خوانش ضجرت

حاشیه ها

1392/09/25 08:11
مسعود۷

روحت شاد. واقعا لذت بردم

1394/06/11 12:09
سالار

سلام مفهوم شعر چیه؟
تلفظ صحیح مصراع دوم؟

1395/11/30 14:01
محمود

این دوبیتی را در آلبوم آذرستون استاد شجریان گوش کنید ولذت ببرید.

1397/02/06 20:05
Mahsa

سلام کسی تفسیر شعرو میدونه؟

1397/02/06 23:05
۷

معنی نه تفسیر
تفسیر یعنی معنی بافی تا بی نهایت
مرویاد: همان مروید یا نروید است که الف آن نشانه دعا یا نفرین است
مثلا: نبیند>مبیند>مبیناد
مچیناد-بمیراد-بزایاد
بیته: بی ته: بی تو
مبویاد: مبوید یا نبوید به شکل دعا/خدا کند کسی آن را نبوید
مشویاد: مشوید یا نشوید به شکل دعا/خدا کند کسی آن را نشوید(شسته نشود)
خدا کند بی تو گل در باغ نروید و اگر روید کسی هرگز آن را نبوید
بی تو هر گل که بخندد(بشکفد) همیشه سرنگون و پرپر بادا

1403/06/18 16:09
محسن مرتضوی

توضیح مختصر صوتی ایپیوند به وبگاه بیرونی دوبیتی 👇