باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۵۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به کس درد دل مو واتنی نه</p></div>
<div class="m2"><p>که سنگ از آسمون انداتنی نه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به مو واجن که ترک یار خود که</p></div>
<div class="m2"><p>کسیس یارم که ترکش واتنی نه</p></div></div>

دیوان کامل بی نظیر باباطاهر عریان همدانی ۱۳۱۱ - باباطاهر عریان - تصویر ۵۹

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۸

به کس درد دل مو واتنی نه
که سنگ از آسمون انداتنی نه
به مو واجن که ترک یار خود که
کسیس یارم که ترکش واتنی نه

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عدم درک و همدلی دیگران صحبت می‌کند و می‌گوید که با کسی درد و دل نمی‌کند چون آن شخص نمی‌تواند او را درک کند. او به ترک یار خود اشاره می‌کند و می‌گوید که کسی نمی‌تواند مثل یار او را درک کند و به او کمک کند. در کل، شعر بیانگر احساس تنهایی و عدم وجود شخصی برای پشتیبانی عاطفی است.

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۶

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۷

درد دلم برای کسی گفتنی نیست. سنگ که از آسمان نمی‌توان انداخت!

به کس درد دل مو واتنی نه

که سنگ از آسمون انداتنی نه

به من می‌گویند که یارم را ترک کنم. یار من کسی است که ترک گفتنی نیست.

به مو واجن که ترک یار خود که

کسیس یارم که ترکش واتنی نه

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده