باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>قضا پیوسته در گوشم بواجه</p></div>
<div class="m2"><p>که این درد دل تو بی علاجه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اگر گوهر به آبی خواهون نداری</p></div>
<div class="m2"><p>همین این جون تو که بی رواجه</p></div></div>

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۷

قضا پیوسته در گوشم بواجه
که این درد دل تو بی علاجه
اگر گوهر به آبی خواهون نداری
همین این جون تو که بی رواجه

هوش مصنوعی: در این شعر، گویا گوینده از درد دل و بی‌پناهی خود سخن می‌گوید. قضا و قدر به او می‌فهماند که دردش درمانی ندارد و اگر هم ثروتی نداشته باشد، حداقل جانش را دارد که آن هم بی‌فایده است. این احساس ناامیدی و از دست دادن امید درک می‌شود.

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۵

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۶

هوش مصنوعی: سرنوشت همیشه در گوشم می‌گوید که این درد دل تو درمانی ندارد.

قضا پیوسته در گوشم بواجه

که این درد دل تو بی علاجه

هوش مصنوعی: اگر به دنبال جواهر و ارزش‌های گران‌بها نیستی، پس همین جان و زندگی تو که بی‌ارزش و بی‌هدف است، چه فایده‌ای دارد؟

اگر گوهر به آبی خواهون نداری

همین این جون تو که بی رواجه

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها