رباعی شمارهٔ ۹۹
تا کی باشی ز عافیت در پرهیز
با خلق به آشتی و با خود به ستیز؟
ای خفتهٔ بی خبر اگر مرده نهای
روز آمد و رفت، تا به کی خُسبی؟ خیز!
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا کی باشی ز عافیت در پرهیز
با خلق به آشتی و با خود به ستیز؟
هوش مصنوعی: چرا تا این حد در دوری از دردسر زندگی میکنی و تلاش میکنی با دیگران در صلح باشی، در حالی که در درون خود با مشکلات و جنگ و جدل مواجه هستی؟
ای خفتهٔ بی خبر اگر مرده نهای
روز آمد و رفت، تا به کی خُسبی؟ خیز!
هوش مصنوعی: ای کسی که خوابیدهای و از حال خود خبر نداری، اگر مرده نیستی، روز سپری شده و گذشته. تا چه زمانی میخواهی در خواب بمانی؟ بیدار شو!