رباعی شمارهٔ ۵۶
چندان برو این ره که دویی برخیزد
گر هست دویی، به رهروی برخیزد
تو او نشوی، ولی اگر جهد کنی
جایی برسی کز تو، تویی برخیزد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چندان برو این ره که دویی برخیزد
گر هست دویی، به رهروی برخیزد
هوش مصنوعی: به قدری در این مسیر ادامه بده که اگر دویدن در آن ممکن است، تو هم همچنان حرکت کن. اگر واقعا دویدن در این مسیر وجود داشته باشد، تو باید به تلاش و پیشرفت ادامه بدهی.
تو او نشوی، ولی اگر جهد کنی
جایی برسی کز تو، تویی برخیزد
هوش مصنوعی: اگر تو به مقام والای خود نرسی، ولی اگر تلاش کنی، در جایی به موفقیتی دست خواهی یافت که از تو، خودِ تو پدیدار میشود.
حاشیه ها
1399/05/18 10:08
اکبراوغلو
سالک واصل اگر به صحو بعد از محو نرسد، فقط خدا را مشاهده م یکند نه خود را و نه عرفان خویش و نه غیر
را:
تو او نشوی ولی اگر جهد کنی
جایی برسی کز تو تویی برخیزد
(مراحل اخلاق در قرآن) استاد جوادی آملی.عبدالله
1401/10/26 13:12
محسن جهان
تفسیر رباعی فوق:
این عارف ربانی، مسیر سالک تا حصول به مقصد نهایی را در این رباعی تفسیر میکند:
بایست چندان در این راه ادامه دهی که بین تو و او هیچ حائل و پردهای نباشد و به یکتایی محض برسی. و اگر هنوز ثنویت و دویی را حس میکنی، بدان که رهرو واقعی نیستی.
فقط با جهد و ممارست و تزکیه نفس میتوان او را درخود دریابی و آنگاه هیچ منیت از تو باقی نخواهد ماند. و در این حالت به اعلی مرتبهای نائل میگردی که آن دویی در تو محو خواهد شد و عاشق و معشوق یکی میشود.

باباافضل کاشانی