باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی آن که به کس رسید زوری از ما</p></div>
<div class="m2"><p>یا گشت پریشان، دلِ موری از ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بی هیچ برآورد به صد رسوایی</p></div>
<div class="m2"><p>شوریده سر زلف تو، شوری از ما</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۶

بی آن که به کس رسید زوری از ما
یا گشت پریشان دل موری از ما
بی هیچ برآورد به صد رسوایی
شوریده سر زلف تو شوری از ما

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احساسات عمیق و پریشانی خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که بدون آن که کسی به او کمک کند، او دچار زحمت و دردسر شده است. همچنین، به بی‌خبری و نارضایتی خود از برخی مسائل اشاره می‌کند و در نهایت، شور و شوقی که به خاطر محبوبش دارد را توصیف می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۴

رباعی شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: بدون این که به کسی آسیبی برسانیم یا به هم بریزیم، دل یک مورچۀ ناتوان را آزرده کرده‌ایم.

بی آن که به کس رسید زوری از ما

یا گشت پریشان، دلِ موری از ما

هوش مصنوعی: بدون هیچ گونه انتظاری و بدون اینکه نگران عواقب آن باشیم، به خاطر زیبایی و جذابیت زلف تو، ما نیز شور و شوقی داریم.

بی هیچ برآورد به صد رسوایی

شوریده سر زلف تو، شوری از ما

رباعی شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها