رباعی شمارهٔ ۳۷
چندین غم مال و حسرت دنیا چیست
هرگز دیدی کسی که جاوید بزیست؟
این یک نفسی که در تنت عاریتی ست
با عاریتی، عاریتی، باید زیست
رباعی شمارهٔ ۳۶: در هر برزن که بنگرم آشوبی سترباعی شمارهٔ ۳۸: من من نی ام، آن کس که منم، گوی که کیست؟
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چندین غم مال و حسرت دنیا چیست
هرگز دیدی کسی که جاوید بزیست؟
هوش مصنوعی: چندین غم و ناراحتی برای به دست آوردن دنیا و دارایی وجود دارد، اما آیا تا به حال کسی را دیدهای که همیشه و برای همیشه زندگی کرده باشد؟
این یک نفسی که در تنت عاریتی ست
با عاریتی، عاریتی، باید زیست
هوش مصنوعی: این نفس که در وجود توست، به عنوان امانت در دست تو قرار دارد و باید با آن زندگی کنی، حتی اگر موقتی و به عنوان قرض باشد.
حاشیه ها
1397/01/27 21:03
این رباعی به خیام منسوب شده و در کنسرت اپرای خیام نیز از این رباعی استفاده شده .
1401/08/20 11:11
محسن جهان
فیلسوف و حکیم قرن ششم در این رباعی از بی ارزشی دنیای خاکی میگوید:
ای انسان اینهمه افسوس و اندوهناکی برای دنیای فنا پذیر برای چیست؟ آیا هیچ سراغ داری کسی زندگی ابدی داشته باشد؟
لذا نفس و جانی که در کالبد تو به عاریت گذاشته شده نیز بایست بصورت ناپایدار و عاریهای در نظر گرفته شود.

باباافضل کاشانی