رباعی شمارهٔ ۱۳۹
با خلق به خُلق زندگانی می کن
نیکی همه عمر تا توانی می کن
کام همه را بر آر از دست و زبان
و آنگه بنشین و کامرانی می کن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با خلق به خُلق زندگانی می کن
نیکی همه عمر تا توانی می کن
هوش مصنوعی: با مردم خوب رفتار کن و تا جایی که میتوانی کارهای نیک انجام بده، تا پایان عمرت.
کام همه را بر آر از دست و زبان
و آنگه بنشین و کامرانی می کن
هوش مصنوعی: ابتدا نیازهای دیگران را برآورده کن، با دست و زبان به آنها کمک کن، سپس میتوانی بنشینی و از زندگیات لذت ببری.