باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جایی که مقام نیست‌ات، مرحله دان</p></div>
<div class="m2"><p>وین عمر پر آفت و بلا را تله دان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون بر تنت از حدوث مردم حدث ا‌ست</p></div>
<div class="m2"><p>جای حدث حدوثه را مزبله دان</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۳۴

جایی که مقام نیست ات مرحله دان
وین عمر پر آفت و بلا را تله دان
چون بر تنت از حدوث مردم حدث ا ست
جای حدث حدوثه را مزبله دان

هوش مصنوعی: در این ابیات اشاره به پوچی مقام‌های دنیوی و زندگی دارد. شاعر به این نکته می‌پردازد که جایی که مقام و جایگاهی وجود ندارد، تنها دانشی در میان است و این زندگی پر از درد و رنج، همچون تله‌ای است. همچنین، وقتی که انسان از تغییرات و حوادث زندگی رنج می‌برد، باید بدانید که آن تغییرات فقط یک رویداد گذرا بوده و مکانش شایسته‌ی توجه نیست. به طور کلی، ابیات به محتوای زندگی بی‌اعتبار و عدم اهمیت مقام‌ها اشاره دارند.

رباعی شمارهٔ ۱۳۲

رباعی شمارهٔ ۱۳۳

هوش مصنوعی: هرجا که مقام و جایگاه تو نیست، آن را مرحله‌ای بدان و این عمر پر از مشکلات و دردناک را همچون دام و تله‌ای در نظر بگیر.

جایی که مقام نیست‌ات، مرحله دان

وین عمر پر آفت و بلا را تله دان

هوش مصنوعی: وقتی بر بدن تو از وجود انسانیت نشانه‌ای است، بدان که جایگاه این نشانه‌ها، همچون زباله‌ای بی‌ارزش است.

چون بر تنت از حدوث مردم حدث ا‌ست

جای حدث حدوثه را مزبله دان

رباعی شمارهٔ ۱۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده