باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در جستن جام جم جهان پیمودم</p></div>
<div class="m2"><p>روزی ننشستم و شبی نغنودم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز استاد چو وصف جام جم پرسیدم</p></div>
<div class="m2"><p>آن جام جهان نمای جم، من بودم</p></div></div>

رباعیات بابا افضل الدین کاشانی (به ضمیمه مختصری در احوال و آثار وی) به قلم استاد سعید نفیسی - بابا افضل کاشانی - تصویر ۱۶۴

رباعی شمارهٔ ۱۲۱

در جستن جام جم جهان پیمودم
روزی ننشستم و شبی نغنودم
ز استاد چو وصف جام جم پرسیدم
آن جام جهان نمای جم من بودم

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از تلاش‌های خود برای یافتن جام جم صحبت می‌کند. او می‌گوید که برای این امر، سفرهای زیادی کرده و لحظه‌ای آرام ننشسته است. وقتی از استاد درباره وصف این جام پرسیده، متوجه می‌شود که این جام، نماد دیدن جهان و همچنین معرفتی است که خودش به آن دست یافته است.

رباعی شمارهٔ ۱۱۹

رباعی شمارهٔ ۱۲۰

هوش مصنوعی: یک روز من به دنبال یافتن جام جم، که نماد دانش و بینش است، به سفر رفتم و در این راه جهان را پیمودم. در این مدت نه در طول روز استراحت کردم و نه در شب خوابیدم.

در جستن جام جم جهان پیمودم

روزی ننشستم و شبی نغنودم

هوش مصنوعی: وقتی از استاد درباره جام جم که جهانی را به نمایش می‌گذارد سوال کردم، متوجه شدم که خود من همان جام هستم.

ز استاد چو وصف جام جم پرسیدم

آن جام جهان نمای جم، من بودم

رباعی شمارهٔ ۱۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها