ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از خاک چمن بوی سمن می آاید</p></div>
<div class="m2"><p>وز ابر طراوتی بتن می آاید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر آتش عشق می فزاید در دل</p></div>
<div class="m2"><p>هر باد که از سوی چمن می آاید</p></div></div>

دیوان ازرقی هروی به اهتمام سعید نفیسی - ازرقی هروی - تصویر ۱۱۸

شمارهٔ ۴۸

از خاک چمن بوی سمن می آاید
وز ابر طراوتی بتن می آاید
بر آتش عشق می فزاید در دل
هر باد که از سوی چمن می آاید

هوش مصنوعی: این ابیات به بیان زیبایی‌های طبیعی و تأثیر آن‌ها بر احساسات انسانی می‌پردازد. نویسنده از بوی خوش سمن که از چمن به مشام می‌رسد و طراوت باران که از ابرها به زمین می‌ریزد سخن می‌گوید. همچنین اشاره دارد که هر بادی که از سمت چمن می‌وزد، شعله‌های عشق را در دل زنده‌تر می‌کند. در کل، این شعر به ارتباط عمیق میان طبیعت و عشق اشاره دارد.

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

هوش مصنوعی: از زمین چمن عطر خوش سمن به مشام می‌رسد و از جانب ابر، تازگی و رطوبت به سرزندگی و طراوت می‌آید.

از خاک چمن بوی سمن می آاید

وز ابر طراوتی بتن می آاید

هوش مصنوعی: هر نسیمی که از سمت باغ می‌وزد، شعله‌های عشق را در دل بیشتر می‌کند.

بر آتش عشق می فزاید در دل

هر باد که از سوی چمن می آاید

شمارهٔ ۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده