ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب</p></div>
<div class="m2"><p>دارم دل جوشان چو بر آتش سیماب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ترسم که دگر نبینم ، ای در خوشاب </p></div>
<div class="m2"><p>اندر شب هجر خویش روی تو به خواب</p></div></div>

دیوان ازرقی هروی به اهتمام سعید نفیسی - ازرقی هروی - تصویر ۱۱۳

شمارهٔ ۳

تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب
دارم دل جوشان چو بر آتش سیماب
ترسم که دگر نبینم  ای در خوشاب 
اندر شب هجر خویش روی تو به خواب

هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق دلتنگی و longing در انتظار دیدار محبوب اشاره دارد. شاعر با اشاره به دل جوشان و آتشین خود، از ترس از دست دادن محبوب و عدم دیدار مجدد او سخن می‌گوید. در نهایت، او به خواب رفتن و دیدن روی محبوب در شب هجر می‌اندیشد.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: برای دیدن تو و بودن در کنار تو، بسیار عجله دارم، همچنان که دل من مانند جیوه‌ای بر روی آتش می‌جوشد.

تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب

دارم دل جوشان چو بر آتش سیماب

هوش مصنوعی: می‌ترسم که دیگر نتوانم تو را ببینم، ای زیبای خوشابی، در شب جدایی‌ام، چهره‌ات را در خواب ببینم.

ترسم که دگر نبینم ، ای در خوشاب 

اندر شب هجر خویش روی تو به خواب

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها