ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست</p></div>
<div class="m2"><p>بازم خرازین بلطف یک بار ، ای دوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مگذار مرا بردر پندار ، ای دوست</p></div>
<div class="m2"><p>چون بردرت آمدم بزنهار ، ای دوست</p></div></div>

دیوان ازرقی هروی به اهتمام سعید نفیسی - ازرقی هروی - تصویر ۱۱۵

شمارهٔ ۱۹

دل بر کندم زین تن بیمار  ای دوست
بازم خرازین بلطف یک بار  ای دوست
مگذار مرا بردر پندار  ای دوست
چون بردرت آمدم بزنهار  ای دوست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دوستش می‌خواهد که کمکش کند تا از درد و رنجی که از بدن بیمار خود رنج می‌برد، جدا شود. او به دوستش درخواست می‌کند که اجازه ندهد در افکار منفی غرق شود و یادآوری می‌کند که او همیشه در کنار اوست و به نوعی مانند برادرش است.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: دل را از این بدن بیمار جدا کردم، دوستم، دوباره با لطف خود، برگردان به من.

دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست

بازم خرازین بلطف یک بار ، ای دوست

هوش مصنوعی: ای دوست، مرا در آرزوی خیالاتت حبس نکن؛ زیرا من به خاطر دلسوزی و محبت به تو آمده‌ام.

مگذار مرا بردر پندار ، ای دوست

چون بردرت آمدم بزنهار ، ای دوست

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده