ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عقل تو ببخت رهنمای تو بسست</p></div>
<div class="m2"><p>در سمع فلک لفظ ثنای تو بسست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تاج سر قدر خاک پای تو بسست</p></div>
<div class="m2"><p>در شخص هنر روان ز رای تو بسست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۳

عقل تو ببخت رهنمای تو بسست
در سمع فلک لفظ ثنای تو بسست
تاج سر قدر خاک پای تو بسست
در شخص هنر روان ز رای تو بسست

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به اهمیت عقل و درایت در مسیر زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که عقل، راهنمای انسان در سرنوشت اوست. همچنین، او به تمجید و شکرگزاری از زیبایی‌های الهی می‌پردازد و می‌گوید که ارزش و مقام انسان به خاطر توانایی‌های درونی و هنری‌اش است. در واقع، همه چیز در زندگی به عشق و محبت بستگی دارد.

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

هوش مصنوعی: عقل تو راهنمای سرنوشتت شده و در گوش آسمان، نام نیک تو شنیده می‌شود.

عقل تو ببخت رهنمای تو بسست

در سمع فلک لفظ ثنای تو بسست

هوش مصنوعی: تاج سر من به ارزش خاک پای توست و روح هنر من به خاطر اندیشه تو است.

تاج سر قدر خاک پای تو بسست

در شخص هنر روان ز رای تو بسست

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده