هوش مصنوعی: ای کلام، تو زیر دست قلم تو شکل می‌گیری و همچنان که مرواریدها در رشته‌ای از نخ قرار می‌گیرند، شعر تو نیز به هم پیوسته و زیباست.

هوش مصنوعی: مردم در پناه عقل و آگاهی زندگی می‌کنند، و این عقل و آگاهی در دامان حمایت تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر صد ادیب هم مهارت‌های خود را به کار بگیرند، نمی‌توانند از زیبایی و هنر وجود تو کم کنند؛ چرا که تو به قدری ممتاز و بی‌نظیری که حتی با همه تلاش‌های آنها نمی‌توانند با تو رقابت کنند.

هوش مصنوعی: خواسته‌ها و آرزوهای من را با الطاف و محبت خود برآورده کن، زیرا من برای تحقق آرزوهای تو زنده‌ام و زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من آرام نمی‌گیرد اگر دست تو از قلمت ناراضی باشد.