ازرقی هرویشمارهٔ ۵۳
ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان
ای ملک عادل ، ای مبارک سلطان
آنچه تو کردی ز پادشاهی و مردی
پور سیاوش نکرد و رستم دستان
روی تو نادیده ، هر که نام تو بشنید
جان بدهد بر هوای نام تو آسان
منزل تو گه بشام و گاه ببغداد
لشکر تو گه بروم و گه بسپاهان
سایۀ چتر تو از سعادت کلی
گونۀ رخسار تو ز فرۀ یزدان
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان
ای ملک عادل ، ای مبارک سلطان
هوش مصنوعی: ای زمین، بزرگ سایه خداوند هستی، ای پادشاه عادل و خوشبخت.
آنچه تو کردی ز پادشاهی و مردی
پور سیاوش نکرد و رستم دستان
هوش مصنوعی: کارهایی که تو انجام دادی، نه تنها از پادشاهی و جوانمردی نشأت می‌گیرد، بلکه در مقایسه با کارهای پور سیاوش و رستم دستان قابل ذکر نیست.
روی تو نادیده ، هر که نام تو بشنید
جان بدهد بر هوای نام تو آسان
هوش مصنوعی: وقتی که کسی نام تو را می‌شنود، حتی اگر تو را از نزدیک نشناسد، به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرد که حاضر است جانش را فدای عشق و یاد تو کند.
منزل تو گه بشام و گاه ببغداد
لشکر تو گه بروم و گه بسپاهان
هوش مصنوعی: در اینجا به بیان حالاتی از سفر و مکان‌های مختلف اشاره شده است. شخصیت یا فردی گاهی در منزل خود در شام و گاهی در بغداد به سر می‌برد. همچنین، او درباره سفر کردن و رفتن به جاهای دیگر مانند سپاهان یا لشکرگاه صحبت می‌کند. این به نوعی نشان‌دهنده تنوع تجربیات و جا به جایی‌های اوست.
سایۀ چتر تو از سعادت کلی
گونۀ رخسار تو ز فرۀ یزدان
هوش مصنوعی: سایه چتر تو نماد خوشبختی است و چهره‌ات نشان‌دهنده‌ی نور و زیبایی الهی است.