ازرقی هرویشمارهٔ ۴۰
ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم
زیاد کرد تو بسیار شکرها دارم
خصایل تو سزاوار مدحتند همه
بجلوه کردن آن من رهی سزاوارم
چنان کنم بسعادت که تا کم از یکسال
بود قصاید مدح تو تاج اشعارم
چرا مدیح نگویم ترا ؟ که ناگفته
همی ز گنج سخای تو بهره بردارم
اگر خدای بخواهد به بخت من پس ازین
به مدحت تو سخن ز آفتاب بگذارم
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم
زیاد کرد تو بسیار شکرها دارم
هوش مصنوعی: من بخاطر لطف و سخاوت تو که به یاد کارهای من هستی، بسیار سپاسگزارم و شکرگزاری فراوانی دارم.
خصایل تو سزاوار مدحتند همه
بجلوه کردن آن من رهی سزاوارم
هوش مصنوعی: ویژگی‌های تو همه شایسته تمجید و ستایش هستند، و من به خاطر جلوه‌گری‌ات، به شما افتخار می‌کنم و شایسته این مدح هستم.
چنان کنم بسعادت که تا کم از یکسال
بود قصاید مدح تو تاج اشعارم
هوش مصنوعی: من آنقدر خوشبختی را جستجو می‌کنم که تقریباً کمتر از یک سال، شعرهای تمجید تو چون تاجی بر سر اشعارم خواهد بود.
چرا مدیح نگویم ترا ؟ که ناگفته
همی ز گنج سخای تو بهره بردارم
هوش مصنوعی: چرا تو را ستایش نکنم؟ وقتی که حتی بدون گفتن این ستایش هم، از خزانه سخاوت تو بهره‌مند می‌شوم.
اگر خدای بخواهد به بخت من پس ازین
به مدحت تو سخن ز آفتاب بگذارم
هوش مصنوعی: اگر خدا بخواهد، از این به بعد در وصف تو از نور و روشنایی صحبت خواهم کرد.