شاه کرده است رای زی پوشنگ

هامراهش میست و ساغر و چنگ

شادی نو کند بهر  میلی

مستی نو کند بهر فرسنگ

جامها پر می است دست بدست

باغها پر گلست رنگ برنگ

از گل و ابر آسمان و زمین

دم سیمرغ گشت و پشت پلنگ

تا بهامون درون ، ز بهر شکار

خاک رنگین کند ز پیکر رنگ

سبزی کشت بیند از بر ریگ

لالۀ لعل چیند از سرسنگ

من بیچاره را چه باید کرد ؟

که ندارم بخانه دو بز لنگ

گر هزارانه  زر شود ، ورنه

شکر من کند زمانه شرنگ