هوش مصنوعی: ای زیبا، تو که یک جزئی از کمال زیبایی‌ات را در آفتاب نشان داده‌ای، شب را به دور آفتاب کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: موهای تو مانند مشک خالص است و من عاشق آن هستم. چهره‌ات چون آفتاب تابنده است و من نیز خدمتگزار نور آفتاب تو هستم.

هوش مصنوعی: جایی که موهای تو قرار دارد، همه جا تاریکی و شب است و جایی که چهره‌ات وجود دارد، همه جا روشنایی و آفتاب است.

هوش مصنوعی: چهرۀ تو همانند باغی است که پر از گل‌های بنفشه است و قامت تو مانند درخت سرو است که به سمت آفتاب رشد کرده و ایستاده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی‌ها و جلوه‌های طبیعی اشاره شده است. ماه، نماد زیبایی و جذابیت است که بر روی گل‌های مشکی نمایان است. سرو، که نماد استقامت و ظرافت است، در باغ به چشم می‌خورد. همچنین، لاله‌هایی که نوشیدنی خوش‌بو و خوش‌رنگی دارند و عطر عنبر، که تداعی‌گر گرما و نور آفتاب است، به توصیف زیبایی‌های طبیعت پرداخته شده است. به طور کلی، این متن به تجلیات زیبای طبیعت و عشق به آن اشاره دارد.

هوش مصنوعی: از چهره‌ی درخشان تو و زیبایی‌ات، بسیاری می‌دانند که تو چه اندازه شیرین و دلنشینی، انگار که آفتاب و شکر در هم آمیخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر زلف تو به مقام ولیعهدی آسمان نرسیده، پس چرا در دایره ماه و در هاله آفتاب قرار دارد؟

هوش مصنوعی: بر چهره‌ات خالیست، به نام خدا، همانند ناردی که از زیبایی خورشید به خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که قلم فرمانروای بزرگ ناگهان روی آفتاب نقطه‌ای از عطر خوش و دل‌انگیز مشکی زد.

هوش مصنوعی: ای کسی که پرورش‌دهنده مشرق زمین هستی و در صدر جهان قرار داری، در مقابل دربار تو حتی خورشید هم خدمت‌گزاری می‌کند.

هوش مصنوعی: سردار بزرگ و محترم که برای افتخار، از عقل و فکر روشن خود برخوردار است و همچون پیشوای آفتاب بر دیگران می‌تابد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف قدرت و عظمت الهی می‌پردازد. در آن به لشکری اشاره شده که از سوی آسمان به حرکت درآمده و فرمانده‌ای دارد که بر نور خورشید فرمان می‌راند. این تصویر بیانگر سلطه و تسلط خداوند بر جهان و تمامی موجودات است.

هوش مصنوعی: بر سرنوشت قوی او دعا کن، ای مشتری؛ بر سرنوشت بهشتی‌اش، ای آفتاب، ستایش بکن.

هوش مصنوعی: خداوند به خودی خود کامل است و انسان را با حکمت و فهم پرورش می‌دهد. ویژگی‌های انسان به خاطر بخشش‌های اوست و محبتش مانند نور خورشید است که در همه جا می‌تابد.

هوش مصنوعی: بر روی منبری که در آن به ستایش او سخن می‌گویند، آفتاب به نشانه‌ی افتخار، پایه‌ی آن منبر را می‌بوسد.

هوش مصنوعی: زمانه به خاطر ستایش او زیباست، و قلمی همانند شهاب، نقش‌هایی همانند شب و دفتری مانند آفتاب به همراه دارد.

هوش مصنوعی: ای صاحب‌منصبی که همواره در نور و روشنی قرار داری، به خاطر تصمیمات و اندیشه‌های روشنت، آفتاب بر تو افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: تو همچون زهری هستی که جانش از مقام و فضیلت خود سرچشمه می‌گیرد، و مانند ستاره‌ای که نورش از پرتو خورشید نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در آن مکان، خواسته و نظر تو در آسمان قرار دارد و در همان جا، جایی که تو قرار می‌گیری، در کنار آفتاب است.

هوش مصنوعی: موهای گرد و زیبای تو به مانند سرمه‌ای است که چشم‌های حوریان را درخشان می‌کند و چهره‌ات چنان درخشان است که مانند تاجی برای خورشید به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر خورشید اجازه دهد، شب نامش را از دفتر روزها برمی­دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در هر روز صبح، خورشید مانند خنجری برای دشمنان تو عمل می‌کند و آن‌ها را نابود می‌سازد. این اشاره به عزم و اراده قوی در مبارزه با مخالفان و دشمنان دارد.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی خاک درگاه تو می‌تواند به من طلا تبدیل کند، در حالی که هیچ کانی نمی‌تواند ارزش نور خورشید را در خود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: سیمرغ صبح، خبر خوش روز را نمی‌دهد تا زمانی که نام تو را بر درخشان‌ترین نقطه آسمان ببیند.

هوش مصنوعی: وقتی که تیغ پرتوان تو از غلاف خارج می‌شود، گویی آفتاب از سمت شرق طلوع می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی شب با تاریکی‌اش بر افراشته می‌شود، سرکشان و نااهلان نمی‌توانند از بند و زنجیری که بر اوست فرار کنند؛ مانند اینکه آفتاب در تاروپود شب به حرکت درمی‌آید و در نهایت، باعث روشنایی می‌شود.

هوش مصنوعی: در جایی که نبرد و جنگ و لشکرکشی وجود دارد، پیروزی در دریاهای خون ممکن است به دست نیاید و راه و مسیر روشنایی و آگاهی به آنجا نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: خنجر مردان جنگی به شدت می‌درخشد و هوای گرم و آفتابی باعث می‌شود که زنان چادر بر سر دارند.

هوش مصنوعی: ای خورشید قدرت و عظمت تو که هیچ‌گاه از بین نخواهد رفت، نور تو در دل روشن تو نهفته است.

هوش مصنوعی: ای غلامی که شایسته مقام آسمان هستی، و با خدمت‌گذاری‌ات، شایسته نور خورشید.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، کسی که به حقیقت و زیبایی شعر اعتنا نکند، در برابر نور و حقیقتی که مثل آفتاب درخشان است، قرار خواهد گرفت و نمی‌تواند در برابر آن استدلالی کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بهار تازه و سرسبز است، آسمان به رنگ آبی روشن درآمده و گل لاله به دنبال سایه‌ای می‌گردد و نیلوفر به جستجوی نور آفتاب است.

هوش مصنوعی: نسیم خنک و تازگی بخش ناصح از دور به سوی آسمان می‌وزد، در حالی که گل‌های لاله در زمین تحت تأثیر نور خورشید پژمرده و حسود به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: در جشن آسمان، زیبایی‌های تو به عنوان نذری تقدیم شده است و ساقی با چهره‌ی زیبا، شرابی از نور خورشید در جام می‌ریزد.