هوش مصنوعی: به دنبال خوشی و خوشبختی باش، چرا که نوشیدن شراب می‌تواند تو را شاد کند و مانند زمانی باشد که درختان به بار نشسته‌اند و پرندگان در حال پرواز هستند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زمین به خاطر رنگ ابرها و گل‌های شکوفه‌دار در حالتی زیبا و سرشار از زندگی است و آسمان نیز به مانند سنجابی بازیگوش و شاداب به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: قمری با ظرافت و زیبایی به شاخ سوسن نزدیک شد و در میان برگ‌های گل سرخ، کلاغ به طور غریب و ناآشنا احساس بیگانگی کرد.

هوش مصنوعی: همچون دستان غواصان که در آب‌های آرام به جستجوی مروارید می‌پردازند، دستان انسان‌ها نیز در زیر فشار مشکلات و سختی‌ها، می‌توانند به زیبایی‌های زندگی دست یابند. باد صبا نیکوکارانه در باغ روشن گوهری را از ابرهای تیره بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی مانند اسکندر است، که با کلام خود از تاریکی‌ها به سمت روشنی می‌رود و گوهرهای نایاب را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی ابرها باران می‌بارند و گل‌ها را مرطوب می‌کنند، گل‌های باغ شکوفا می‌شوند و پرنده‌ها نقاب خود را کنار می‌زنند و زیبایی خود را نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر از گل، عطر گلاب درست کردند، جای تعجب نیست. عجیب‌تر این است که گلاب هم می‌تواند باغ گلی بسازد.

هوش مصنوعی: بهار، ابر سیاه و تندی می‌بارد که مانند مار افعی پیچ و تاب می‌خورد. این ابر، دهانی پر از آتش و آب دارد.

هوش مصنوعی: اگر زمردی که در دل صحرا وجود دارد، به چشمان ابر روشنایی و نوری نمی‌دهد، پس چرا ابر به زمین آب می‌افشاند؟

هوش مصنوعی: عجیب نیست که زمین از برف، لاله ایجاد کرده است، چرا که لاله رنگی شبیه به شنگرف دارد و برف هم مانند نقره است.

هوش مصنوعی: گمان نکن که گل ارغوان از شرم رنگش را باخت، زیرا به جای آن، بویی از شراب به مشام رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر شاخ او به رنگ عنبر آراسته شده باشد و شرابش عطر عنبر خالص را داشته باشد، نشان از زیبایی و کیفیت بالای آن دارد.

هوش مصنوعی: مثل اینکه برکت و نعمت زمین، مانند گل و سبزی، حالا به اوج رسیده و بخت خواجه عمید به روشنی و شادی نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: ابوالحسن علی بن محمد، فردی است که دارای نعمت‌ها و خوشبختی‌های فراوانی است و به خاطر عظمت و احترامش مورد ستایش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این شعر به وصف و ستایش خدایی می‌پردازد که آزاد و پاک و بی‌نقص است. او به گونه‌ای است که ویژگی‌های ذاتی او همگان را مصون و سپر می‌کند و از خطا و اشتباه به دور است.

هوش مصنوعی: اگر باران ببارد، صدف به نام خداوند، با خواب خوشی که دارد، به مانند مرواریدی زیبا و باارزش در دل آب، درخشندگی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دشمن او در دو چشم شیر هم ظاهر شود، مانند این است که دو دست مرگ به چشم شیر برسد، مانند خواب.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به تفضیل و بزرگی افلاطون اشاره دارد. او می‌گوید که در حال سجده و احترام به نور حکمت و اندیشه افلاطون است، زمانی که افلاطون دستش را به سمت قلم و کتاب می‌برد، به معنای نوشتن و بیان دانش و افکار خود. این نشان‌دهنده‌ی ارادت شاعر به علم و دانش اوست.

هوش مصنوعی: هزاران عنصر به وجود می‌آید که این تصور او تنها بر اساس دانش وزن شعر، قافیه‌ها و عناوین است.

هوش مصنوعی: آیا تو می‌دانی که عدم توانایی و سختی‌های زندگی مانند تیغ مرگ، بر روی سرنوشت و شانس تو سایه افکنده‌اند؟ این‌ها در واقع پیوندی هستند که بر سرنوشت تو تأثیر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: نور چشمان کسی می‌تواند به مانند گنجی باارزش باشد که در خواب، خیال دستان تو را ببیند.

هوش مصنوعی: تو با دست و طبیعت خود، مانند صفات سخاوت و اراده را به وجود آوردی، به گونه‌ای که می‌توانی علت همه علل باشی.

هوش مصنوعی: شخصیت سخاوت‌مند و فعال تو را به زیباترین زبان مورد ستایش قرار می‌دهند، هر چند که در اصل و نطفه تو هنوز ناتمام و به مرحله ظهور نرسیده‌ای.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که با دیدن عظمت و شکوه تو ذوب می‌شود، لقب شهاب می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که به خاطر بخشیدن به دیگران، شیوه‌های محاسبه و حساب را کم‌رنگ می‌کنی و از بین می‌بری.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو را با خود مقایسه کند، باید بداند که مانند بخار آب در دریا، حقیقت تو به مراتب قوی‌تر و پایدارتر از اوست.

هوش مصنوعی: آیا او نمی‌داند که در آسمان، خواسته‌ای چون خاک تو، جایگاه و ارزش تو را می‌آفریند؟

هوش مصنوعی: اگر تو با اراده و تلاش خود، به آسمان پیامی بفرستی، سعدی نیز به تو پاسخی از آسمان خواهد داد.

هوش مصنوعی: تلاش کردن برای رسیدن به موفقیت در کنار تو کار بی‌فایده‌ای نیست، مانند بریدن گوشتی از ران شیر که کاری دشوار و بی‌منطق است.

هوش مصنوعی: خدا تنها و یگانه است و جان تو از اوست. طبیعت تو نیز تحت تأثیر اوست و به خاطر ستایش و بزرگی‌اش عجله دارد.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که خدمتگزار عروس، سخن را در هر موضوعی برای تو زیبا و زینت داده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مدح تو چنان تأثیری دارد که حتی در توان کلام و معنا نیز می‌تواند شگفتی ایجاد کند. به عبارت دیگر، ستایش تو از آنچنان عمق و عظمت برخوردار است که قدرت آن فراتر از هر نوع تحسین و توصیف است.

هوش مصنوعی: تو از خوبی‌های خود سخن می‌گویی، اما من نیز به تو می‌گویم که از ما چیزی جز کردار نیکو و پسندیده نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر اثر آسمان نباشد، پس چگونه می‌توان گفت که تمام آسمان از محاسبات و مدل‌های نجومی برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: از راستگویی ستایش تو، ذوق ستایش‌گر تو می‌تواند یک بیت شعر را به وجود آورد که حاصل آن، صد هزار پاداش خواهد بود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که پشه پشت و یال اسب نر را نچسبد، و عقاب نیز پر و بال خود را نجهد، خطر و تهدیدها همیشه وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر هزار سال در مسیر آرزوهایت بمانی، به سبب هم‌سویی با دوستانت به خوشی می‌رسیدی و به خاطر ناهماهنگی با دشمنانت، دچار عذاب و مشکل خواهی شد.