هوش مصنوعی: جشن و نوروز نشانه‌های شادی و سرسبزی بهار هستند. ای زیباروی، بیدار شو و بوی خوش شراب را بیاور.

هوش مصنوعی: بهار شگفت‌انگیز و جشن نوروز دوباره فرا رسیده است و زمان آن فرارسیده که دوباره به جستجوی شادی و سرور برویم.

هوش مصنوعی: چیست که هنرمند نباید به زیبایی و لذت‌های زندگی وابسته شود و همچنین، ساقی نباید تنها به خاطر تماشای چشمان زیبا، از وظیفه‌اش غافل شود. هر کدام باید با دقت و تمرکز به کار خود بپردازند و از حواس‌پرتی بپرهیزند.

هوش مصنوعی: در شب و روز، همیشه پر از شراب، شادی و آوازهایی است که دلبر می‌خواند. حتی در دستان و دل و گوش و اطراف، هیچ چیز خوب و خوشی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: نوروز به من گفت که در سفر است و این پیام را به مهمانان مجلس برسانید.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده و برای عروس‌های گلزار، هدایا و تاج و سوار زیادی با خود آورده است.

هوش مصنوعی: دنیای اطراف مانند ملکی زیبایی است که به دنبال کلام تو همواره خود را زیباتر و آراسته‌تر می‌سازد.

هوش مصنوعی: گاهی عروس‌های گلزار با زیبایی خود جلب توجه می‌کنند و گاهی هم در سکوت و آرامش، زیبایی‌های خود را به نمایش می‌گذارند و می‌خندند.

هوش مصنوعی: باد دامن حجاب هر گل را می‌زند و در عین حال، خارها گوشه‌های هر غنچه را می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: اکنون به زینت‌سازی و تزیین زیبایی‌های خود پرداخته و دیار کوهستانی‌اش را نیز به حالت آراسته و باشکوه درآورده است.

هوش مصنوعی: پس از این نمی‌توان برای لاله ارزش و قیمتی تعیین کرد، زیرا به اندازه‌ای از آن جمع‌آوری شده که دیگر هیچ مقدار و نسبتی برایش باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که تو مانند باده رنگین نیستی، از این به بعد حتی اگر یک ساعت بدون جام بمانی، هشیار نخواهی بود.

هوش مصنوعی: از بلبل آواز زیبا و دل‌انگیز می‌شنوم، آرزو دارم که کمی دیگر از این لحظه‌های خوش را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای بدون پر و منقار وجود دارد که با ساق او هماهنگ است؛ او نیز بدون پر است و منقار خود را از بالای سرش برداشته.

هوش مصنوعی: این کمان به گونه‌ای است که در قسمت گردن و کمر ساخته شده و تیر و هدف را به هم متصل کرده و در آنجا به یکدیگر نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: این شخصی که به شدت ضعیف و لاغر شده، پوستش به تنش چسبیده و خشک شده است. اگر این روند ادامه پیدا کند، ممکن است کاملاً خشک و بی‌جان شود.

هوش مصنوعی: او همان کسی است که با وجود اینکه زبانش لکنت دارد، معنای عمیقی دارد و او همان فرد طاس است که بسیار موهای زیبا و فرخورده دارد.

هوش مصنوعی: انسان باید برای بیان افکار و احساساتش از کلمات و زبان مناسب استفاده کند؛ هر زبانی نیاز دارد که با کلمات همخوانی داشته باشد تا مفهوم مورد نظر به درستی منتقل شود.

هوش مصنوعی: دل او مانند زلف‌هایش تابناک و زیباست، وگرنه چرا دلش باید مانند زلف‌های محبوبان تار و بی‌تاب باشد؟

هوش مصنوعی: تمام قسمت‌های زبان در اینجا جمع شده‌اند و به همین ترتیب هر زبانی که به ستایش صاحب سخن پرداخته، به این شیوه است.

هوش مصنوعی: نظامی به لشکر منصور و سعید احمد اشاره می‌کند، و می‌گوید که این دو با دستان خود به مانند سازنده‌ای، دنیا را شکل می‌دهند و فرمانروایی می‌کنند. آن‌ها هم همچون شمشیر و قلم، قدرت و هنر را در دستان خود دارند.

هوش مصنوعی: کسی که تحت تربیت و پرورش خداوند قرار دارد، آسمان را تحت تأثیر خود می‌گذارد، و کسی که در مقام بندگی اوست، تمام جهان به او اعتراف و اقرار می‌کند.

هوش مصنوعی: با قدرت کلام خود، دشمن را شکست بده و از این طریق حمایت بگیر. قلم و شمشیر او قادر هستند که کشورها را به زیر بیاورند و پیروزی‌ها را به ارمغان بیاورند.

هوش مصنوعی: در حال خوبی هستم و سلطنت زمین را تحت تأثیر قرار داده‌ام. واقعاً کارهای زشت و ناپسندی انجام می‌دهم و در عوض، ستاره‌های خوش‌شانسی را نابود می‌کنم.

هوش مصنوعی: بیت اشاره به آن دارد که دیدن کسی و صحبت با او می‌تواند هم دل‌انگیز و شاد باشد و هم باعث اندوه و غم. همچنین، به شایستگی‌های او اشاره شده که می‌تواند نعمت‌ها و ثروت‌های زیادی را به همراه داشته باشد. در واقع، این شخص به گونه‌ای است که حضورش با خود خوشی و غم را به همراه دارد و ثروتش می‌تواند چیزهای ارزشمندی را به ارمغان بیاورد.

هوش مصنوعی: اگر ویژگی‌های زائر در او حس نشود، نشان از آن است که آثاری از بخشش‌ها و نعمت‌های او در آن ویژگی‌ها وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر از آسمان بالا بروی و قدرت را به دست آوری، همانا از پیش، دچار آسیب خواهی شد. و اگر از درِ آن وارد شوی، بار سنگینی بر دوشت خواهد بود.

هوش مصنوعی: زیبایی و فهم عالمان به خودی خود قابل درک نیست، مگر اینکه آثار و نشانه‌های عطا و بخشش‌های آن‌ها در آن چیزها نمایان باشد.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به دیگری هدیه‌ای می‌دهد و او در مقابل آن هدیه خدمت می‌کند، احساس شرم می‌کند و دیگر نمی‌تواند به راحتی دوباره هدیه‌ای بدهد.

هوش مصنوعی: تواضع و فروتنی نگذارد که انسان به مقام بالایی برسد، یا اگر هم به مقام بالایی برسد، این احساس را دارد که از آن مقام شرمنده است.

هوش مصنوعی: ابزارهای عظمت و بزرگواری تو به قدری زیاد است که تواضع و فروتنی‌ات نیز به همین اندازه نمایان است؛ گویا شاخه‌ای بارور را افکنده‌ای که می‌خواهد بیشتر از این بار بیاورد.

هوش مصنوعی: ای بهار خرد، با تدبیر تو، تابش و زیبایی‌ات، از هر کلامی خوش‌تر و پر از جلوه‌های دل‌نواز است.

هوش مصنوعی: کمک به بهبودی از نظر تو ممکن است، آسان است اگر کشور از درد گمراهی و بیماری رهایی یابد.

هوش مصنوعی: شاید عمرت نتواند پذیرای آنچه تو می‌طلبی باشد و خوشبختی نیز به تو فرصت ندهد. آنچه که برای تو ارزشمند است، ممکن است به خاطر غفلت تو از دست برود.

هوش مصنوعی: اگر آینه‌ای از آب برای نمایش تو بسازند، زنگار آن آب، به مانند زنگی که بر روی اشیا می‌نشیند، می‌تواند بر خلاف زیبایی تو لایه‌ای کدر و نازیبا به وجود آورد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو به شدت برای محتوای خاصی آماده‌ای و نیاز به تسکینی داری. انگار که به شدت تحت تاثیر احساسات عمیق و دشواری قرار داری، به گونه‌ای که این مشکلات روحی و احساسی تو را به حفره‌ای عمیق کشانده است. این وضعیت باعث می‌شود که تو نیاز به کمک و حمایت داشته باشی تا از این حالت رهایی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: شاعر احساس حسادت را به پرندگان تشبیه کرده است و می‌گوید که آنها مانند پرندگان به سمت حسادت پرواز می‌کنند؛ اما در این میان، دستان آن شاعر به خون آغشته است.

هوش مصنوعی: دست باطل با نیرویی قوی و با وسایل جنگی تلاش می‌کند. وقتی که در میدان جنگ، اسب تو به حرکت درمی‌آید، غبار برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دست او به هوا برود، چه طور می‌تواند کوه باشد؟ چه چیزی است که اگر به کار رود، خون را به چشمه‌ای در غار تبدیل کند؟

هوش مصنوعی: در زمانی، آن دو به دور دنیا سفر می‌کنند و دلیرانه با چالش‌ها روبه‌رو می‌شوند و از دنیا، آن دو به نوعی پایان می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر تو در روز فریب، دل دشمن را تاریک کنی، این به این معناست که او هیچ حیات و انرژی ندارد، چرا که جسم او بدون جان مانند جسدی بی‌روح است.

هوش مصنوعی: تو به وسیله‌ی آنچه که انجام دادی، قوی و توانا شده‌ای و اکنون دیگران از تجربیاتتو بهره‌مند می‌شوند. کار کردن با توانمندی‌هایت توانایی تو را افزایش داده و باعث شده است که دیگران نیز از توانایی‌هایت بهره ببرند.

هوش مصنوعی: کسی که رنجی متحمل نشده، تأثیری در او وجود ندارد و با اراده قوی و شادابی، مانند مردی که از بازی و تفریح به مبارزه بازگشته، دوباره تلاش می‌کند.

هوش مصنوعی: احساس ناز و خودخواهی در دل فردی دیده می‌شود که از دنیای اطرافش فاصله گرفته و خود را از منازعه و دشمنی‌ها دور کرده است. او دلش را خالی کرده و اجازه نداده که از این دنیا به جایگاهی رسد.

هوش مصنوعی: این مردم به خاطر جنگ و فداکاری تو دیگر ناراحت و غمگین نیستند و از دسترنج و سخاوت تو بهره‌مند شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو چقدر باارزش هستی که هنر بدون تو قوت نمی‌گیرد؟ تو چه شخصیت والایی هستی که بدون تو بازار رونق نمی‌یابد؟

هوش مصنوعی: تو همواره در میدان نبرد با شور و شوق هستی و همچنین در عرصه قلم و نوشتن، که نشان‌دهندهٔ توانمندی و اقتدار تو در هر دو زمینه است. بنابراین طبیعی است که تو هم در کارزارهای نظامی و هم در فعالیت‌های ادبی تسلط و قدرت داشته باشی.

هوش مصنوعی: چشمی که لباس سلطانی را ببیند، روشن و زنده است. اما کسی که در بازی تقدیر و سرنوشت، از خود چیزی نداشته باشد، باید در تاریکی باقی بماند.

هوش مصنوعی: بخت و شانس به زیبایی او اهمیت ویژه‌ای بخشیده است و قدرت و سرنوشت در زمان او به بهترین شکل عمل کرده‌اند.

هوش مصنوعی: طبیعت بهشتی در آن جا دیده شده و دل رضایت در آنجا است. آفتاب از سپهر در حال چرخش بر آن تابیده است.

هوش مصنوعی: من از تو دارم نوری که مثل روز، از خورشید می‌تابد و جایگاهی که مانند چشم، به خاطر دیدار تو روشن است.

هوش مصنوعی: به مانند فرستاده‌ای که از معراج به زمین آمده، بر این مرکب نورانی نشسته‌ای؛ و سرزمین تو به زیبایی تو همچون بهشت برین گشته است.

هوش مصنوعی: او که به واسطه خردش چهار لقب دریافت کرد، در واقع شبیه یک کوه بزرگ و دریایی عمیق است، که در مسیر خود به سوی هدف، همچون کوهی استوار و مقاوم می‌ماند.

هوش مصنوعی: زمانی خوشحالی واقعی را تجربه می‌کنی که مسافتی دور را طی کرده باشی و در آن موقع، غمگین بودنش را در جایی که باید آرامش داشته باشد، مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: دریا و زمین را به‌طور کامل تحت تأثیر قرار داد و از همین‌جا بود که چشمان سوار از دیدن دنیا محروم ماندند.

هوش مصنوعی: مانند نوک پرگار که در یک نقطه ثابت می‌ماند و دایره‌ای را بر روی زمین می‌کشد، ایستاده و ساکن می‌ماند.

هوش مصنوعی: به خاطر خدمت به تو، زائران مانند انگشتان یک دست به حساب آمده و در جلوی تو قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: شاعر همیشه درگیر فکری بوده و حتی یک لحظه هم نتوانسته از آن رها شود، در حالی که راوی هم هیچ‌گاه از خواندن و بیان داستان‌ها ساکت نبوده و ادامه داده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در ستایش تو سخن‌های شیرین و باارزشی دارد، به گونه‌ای است که آستینش از نعمت‌های تو پر از پول و ثروت شده است.

هوش مصنوعی: او از نزد تو رفته است و با وجود هزاران هنرمند و خوش ذوق، همچنان مثل بادی در محافظت و ثبات سالی دو هزار می‌وزد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به کمک دولت مؤثر، زمینه‌ای برای پیروزی فراهم شود، فلک (سرنوشت) نیز به کمال و نعمت خواهد رسید.

هوش مصنوعی: برای پیروزی و موفقیت، از علم و دانش خود یاری بگیر و به کمک آن، ملت را در مسیر درست هدایت کن.

هوش مصنوعی: جهان از چهار عنصر اصلی تشکیل شده است و این چهار چیز سامان‌دهنده آن هستند. پس همیشه از چهار چیز دوری کن.

هوش مصنوعی: نعمت از کمبود و طبع از اندوه، خوشبختی از مشکلات و جان از رنج و درد رنج می‌برد.