هوش مصنوعی: در صبحگاهی، کسی نامه‌ای نوشت و آن را به بهار سپرد تا توسط ابرها به نسیم خوشبوی عطر عنبر برسد.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره به یک نامه دارد که هر کلمه و حرف آن پر از شگفتی و زیبایی است. به‌طوری که هر یک از آن‌ها می‌تواند هزار حس خوب و شگفتی را به مخاطب منتقل کند.

هوش مصنوعی: در صفحهٔ خالی او به‌جای نوشتار، رنگ سرخ است و به‌جای نظم و زیبایی سخن، آثار زنگ‌زده و کثیفی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ما تنها با شرط رهبری و ریاست به بهار و زیبایی‌های آن وارد می‌شویم، با توجه به نیروی طبیعی و قدرتمند که در پشت رفتارها و کارهای ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: ما در کارمان عجله نکردیم، زیرا نمی‌توان با کم‌کاری و بی‌نظمی، ارتشی بزرگ و منظم ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: ما چتر مشکی خود را بر فراز دریا به سمت آسمان آبی می‌زنیم.

هوش مصنوعی: ابر مانند خدنگی بر زمین می‌بارد و از این بالای آسمان، زره‌های جنگی در زیر باران مانند تیغی خاردار می‌شوند.

هوش مصنوعی: ما از آب زلال، سد رنگینی خواهیم ساخت و از خاک تیره، مرواریدهای زیبا و درخشان بیرون می‌آوریم.

هوش مصنوعی: از شاخه‌ای که به درخت مروارید شبیه است، گوشه‌ای از زیبایی را گلچین می‌کنیم و همچون مرواریدها در سینه‌کش آن می‌افزاییم.

هوش مصنوعی: از داندانه‌های درخشان و زیبا، طاووس خود را آزاد می‌کند و از شاخه، طوطی به بیرون می‌آید و نوکش را بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی اشاره دارد که در باغ، لباس تستر (نوعی پارچه) به زیبایی باغ جلوه می‌کند، و همچنین می‌گوید که بوی خوش مشک تاتاری، به مراتب بهتر از خود تاتار است. به عبارت دیگر، زیبایی و عطر چیزها می‌تواند نشانه‌ای از ارزش بالای آن‌ها باشد.

هوش مصنوعی: هرچند زیبايي‌ها و شگفتی‌ها بسیارند و در توانم هست که آن‌ها را بیاورم، تو هم زیبایی‌های خودت را به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی می‌توانی با ستاره‌های درخشان و سنگ‌های قیمتی مانند زمرد تزئین کنی و زیبایی بسازی. می‌توانی با شاخ و برگ و نیز با زیورآلاتی از سنگ‌های قیمتی، زیبایی بیشتری به وجود آوری.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که از زمان خود نور می‌خورد، ننگ و عیبی است برای مردی که به خاطر مقام و فخر خود به خودپسندی می‌پردازد.

هوش مصنوعی: با پارچه‌های ابریشمی و خوشبو، درخشش و زیبایی لباس‌های داودی را به نمایش بگذار و تیغ گوهری را نشان بده.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معنا اشاره شده است که در مواجهه با خطرات و دشواری‌ها، باید محتاط باشیم و از درگیری و جنگ با دیگران پرهیز کنیم. همچنین به زیبایی و لطافت اشاره شده که نشان‌دهنده ارزش‌های مثبت است که باید حفظ شوند. در واقع، بهتر است از درگیری دوری کنیم و به جای آن به زیبایی‌ها و خوبی‌ها توجه کنیم.