هوش مصنوعی: زمانی که نور خورشید همچون چتری در گوشه‌ای پایین می‌آید، نشانه‌ای از عید بر قله کوه نمایان می‌شود و این نشانه در روشنایی صبح مشخص می‌گردد.

هوش مصنوعی: هر ستاره‌ای به مناسبت عید، در آسمان با نورش همچون عروسی در لباس زیبا، درخشید.

هوش مصنوعی: هنگامی که عید فرا می‌رسد و نشانه‌های آن در دست ماست، شب نوروز فرامی‌رسد و پرچم‌های بهار تازه به اهتزاز درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی با خود بوی گل‌ها را به همراه می‌آورد و این بوی خوش به سمت کوه‌ها و دشت‌ها می‌وزد.

هوش مصنوعی: زمانی که نشانه‌های عید را از آسمان مشاهده کرد، ذهنش مشغول شد و به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: بهار خوشی‌ها از راه رسید و همراه با خود با پرچم‌های زیبا و جمعیت فراوانی آمده است.

هوش مصنوعی: باد صبا به نزد تو آمد و سلام کرد و گفت: ای جان! این زندگی پر از شادی و لذت و روزهای خوش برای تو فراهم آمده است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که عید بزرگ به زودی نزدیک است و در گوش فلک، جشن و سروری بر پا خواهد بود، مانند گوشواره‌ای که با طلا زینت داده شده است؟

هوش مصنوعی: اگر ما به پیش لشکر او برویم، در آن صورت هم می‌تواند باعث فتنه و آشوب شود و هم خطر جنگ و درگیری وجود دارد.

هوش مصنوعی: نوروز به ماه گفت: من در ارتباط با عید خجسته‌ای که داریم، پیمانی دارم که با محبت و دوستی همراه است و این پیمان بسیار مستحکم و جدی است.

هوش مصنوعی: از اینجا زین را به حرکت درآور و به او پیام من را برسان، بگو و بشنو، برگرد و پاسخ بده.

هوش مصنوعی: از ابتدا، خاک را ببوس و ستایش کن، سپس بگو: ای راه سعادت و فهرست افتخارات.

هوش مصنوعی: به سمت من بیا و قدم بزن؛ زیرا به خاطر قدم‌های تو هزاران کعبه و معبد از کشمیر و قندهار ساخته‌ام.

هوش مصنوعی: تخت‌های زیبای دیبای شوشتر با گنجه‌های مروارید مانند دریای زنگبار.

هوش مصنوعی: دور قبه، گروهی پس از گروه دیگر جمع شده‌اند. بعضی در حال پیاده‌روی هستند و برخی دیگر سوار بر اسب‌های میناگون هستند.

هوش مصنوعی: مروارید در لبانش و زنگار در پاهایش، سرخی رنگی بر چهره‌اش نشسته و در دلش حسرتی نهفته است.

هوش مصنوعی: پرچم‌هایشان مانند توده‌ای از سنگ‌های قیمتی درخشان است و علامت‌هایشان همچون دانه‌های لؤلؤی گران‌بهایی می‌باشد.

هوش مصنوعی: برای این که وقتی به سمت صحرا می‌روند، بر روی خاک تیره مسیر درست را بسازند.

هوش مصنوعی: در میان ابرهای سفید، بویی خوش از درون مشک می‌ریزد و نسیم سیاه، آن را به اطراف پراکنده می‌کند.

هوش مصنوعی: در میان باغ، با دقت و ظرافت راه‌هایی می‌سازم و از جویبارها حلقه‌هایی می‌سازم.

هوش مصنوعی: من گل‌های سرخ را از چمن بیرون می‌آورم و جوانه‌های سبز را از درخت چنار خارج می‌کنم.

هوش مصنوعی: مانند شفافیت بلور، از آسمان نازک می‌ریزم؛ و مانند رنگ سرخ شنگرف، از شاخه‌ها بیرون می‌آورم.

هوش مصنوعی: من زنگار و سیم خام را از بین می‌برم و از برگ و بار کافور و طلا درست می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر جا که بروی، من به خاطر تو چتری بنفش از پارچه‌ای سبزرنگ برایت می‌زنم.

هوش مصنوعی: عطر مشک در دل بیابان پراکنده است و زمین به خاطر تو، از کنار درختان خوشبو، پرچم شادی بر افراشته است.

هوش مصنوعی: به خاطر ستایش تو، زبان از عقیق در دهان گل سرخ می‌سازد.

هوش مصنوعی: پیش از آنکه خورشید با شدت از پشت کوه‌ها بالا بیاید و گرما و نورش را منتشر کند، باید به وقوع حوادثی در آسمان اشاره شود.

هوش مصنوعی: خوش باش و شاد باش، زیرا تا صبح با احترام و ارادت، هر دو به درگاه پادشاه خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: شمس دول، طغانی است که از این ملت سرشار از شادکامی و خوشبختی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: آتش سوزان، ناشی از خشم اوست که به سرعت شعله ور می‌شود و خاکی که به آرامی به سمت او می‌آید، حاصل حلم و صبر اوست.

هوش مصنوعی: اگر دست او از دریا کمتر از یک ساعت به هوا بخار کند، زمانه طلايي و عالی خواهد شد.

هوش مصنوعی: با عطر خنکی که از لشکر او پخش می‌شود، آهوان هند در دشت ترک‌ها به سر و سامان می‌آیند و به آرامی در گوشه‌ای می‌خوابند.

هوش مصنوعی: اگر پلنگی که باوفا و با تدبیر باشد، به صدا یا خبر شنید، هر سال پوست خود را مانند یک مار از تنش جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: از ترس شیر، پرچم او را در دست گرفته و در عوض، در دیوانگی به سمت گوزن می‌رود و خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای روشنی‌بخش و مظهر شادی، تو به میهمانی آسمان جلوه‌گر می‌شوی و باعث برکت و خیر و برکات دیگر می‌گردی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آب رنگ تیغ تو را روشن و درخشان کند، الماس در آب آرامش نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: این سرزمین و این حکومت را خداوند در جوهر با ارزش تو قرار داده است.

هوش مصنوعی: باید زخم عمیق و جدی داشته باشیم تا درد را احساس کنیم. تیر سنگین و تیزی لازم است تا بتوانیم رنگ بنفش را مشاهده کنیم. همچنین باید نیرویی در بازوهای خود داشته باشیم تا به موفقیت دست یابیم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اهمیت و ارزش سلطنت و حکومت اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که برای حفظ و استمرار پادشاهی و سلطنت در مرکز و نقطهٔ اصلی کشور، نیاز به تلاش و فداکاری دارد و این را به عنوان وظیفه‌ای مهم و ضروری می‌داند. در نهایت، او بر این نکته تأکید می‌کند که با وجود چالش‌ها و مشکلات، این وظیفه نباید به فراموشی سپرده شود.

هوش مصنوعی: تیغ تو مانند برفی نرم و سنان تو برنده و قوی است. بر چرخ گردونه‌ی آسمان و بر کوه‌ها و غارهای سخت، قدرت تو نمایان است.

هوش مصنوعی: زیبایی و قدرت تو باعث شده که دنیا در هم بریزد، همانند آن شیر نادان و آن گرزی که از چهره تو نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: همت و اراده‌ی تو همچون دریا است و اندیشه‌ات مانند ابرهای آسمان می‌باشد که در آن ستاره‌های درخشان عشق می‌درخشند.

هوش مصنوعی: خورشید به خاطر تو و در کمال تواضع، از آسمان پایین آمد و بر لبه کلاهِ تو نشسته است.

هوش مصنوعی: از نور تو اکنون درخشان و زیبا، لعل‌های بدیع و یاقوت‌های آبدار سر درمی‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر تصویر تیغ تو در آسمان نوری ایجاد کند، ارواح کشته‌شدگان در آسمان به حالتی گیج و پریشان درخواهند آمد.

هوش مصنوعی: خونی که از دشمن بر زمین بریزد، تیغ تو را به عنوان نشانه‌ای از زیبایی‌ها و فضیلت‌ها در دیوان تو تجلیل خواهد کرد.

هوش مصنوعی: شیرانی که عطر گرد و غبار اسب تو به او می‌رسد، هرچند که مدتی برایش دچار مشکل می‌شود، در نهایت به شکوه و عظمت خود باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: اگر اشک‌های دشمن تو مانند مروارید جلوه کند، از درون آن مروارید، ناخواسته و به شدت نوک خاری بیرون خواهد زد.

هوش مصنوعی: سیمرغ، پرهایی از پوست دارد و با منقار خود پرواز می‌کند تا تیر تو را از کار بیندازد.

هوش مصنوعی: زیر سایهٔ شمشیر تو، گیاهان سبز و رنگین می‌رویند، مانند دانه‌های سرخ و سوزان که مانند آتش می‌درخشند.

هوش مصنوعی: آهو که از گیاه خوشبویی تغذیه کند، مانند خوشبوترین گل‌ها دانه‌های نار را به شکلی زیبا و دلربا نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر نهنگ دریا از زخم تو خبر دار شود، مانند خارپشتی سینه‌اش را به جلو می‌آورد و دفاع می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق و ارادت فرد به تو آنقدر عمیق است که حتی از دور صدای تو را به گوش جانش می‌رسد و تپش دلش را به سمت تو می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگر روباهی که از تو دور شده، به جمع آوری شکار بپردازد، نمی‌تواند در برابر دندان‌های تیز شیر مقاومت کند و به راحتی شکسته خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر ذهن روشنت به روشنایی برسد، می‌تواند مانند شیشه‌ای شفاف در میان سنگ‌ها بدرخشد و خود را در سطحی بالاتر از دنیا نشان دهد.

هوش مصنوعی: شاخ گیاه زرد به طلا تبدیل می‌شود، زیرا از نعل اسب تو غباری نشنیده است.

هوش مصنوعی: برای شادی و خوشحالی، باید موسیقی برقرار باشد و از آداب و رسوم سلطنت پیروی کرد. ای پادشاهی که به دنبال نام و افتخار هستی، در این جشن بزرگ و مشهور، این نکات را لحاظ کن.

هوش مصنوعی: به خاطر generosity و سخاوت تو، زخم‌هایی مانند تیغ بر زر گذاشته‌ای و دست سخاوت تو مانند نثار سیم است.

هوش مصنوعی: از دل گل شکوفه‌ای به‌وجود آمده که به‌جای برگ‌هایش، در دهان غنچه‌ای نقره‌ای قرار گرفته است. مواظب باش!

هوش مصنوعی: وقتی که باد لاله‌ها را نوازش می‌کند، ابر نیز با چشمانش به بنفشه نگاه می‌کند و در این حال، زلف‌های تابدارش را به اهتزاز درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: بلبل از دوری محبوبش غمگین و شکسته‌دل است و قمری هم به شدت در حال گریه و افسوس خوردن است، به طوری که حتی نمی‌تواند اشکی بریزد.

هوش مصنوعی: زمانی که توده‌ای از عقیق یمانی را در دست بگیری، نوشیدنی خوشمزه‌ای را در لیوان بلوری میل کن.

هوش مصنوعی: از شر دلبری که زیبایی‌اش مانند بنفشه به طرف مشتری و مانند لاله به سمت ماه است، رهایی ندارم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که قدرت زیاد و خشن (هجرت) مانند هزبر (شیر) نباشد، تا آن وقت گور (مرگ) نمی‌تواند سر خود را بلند کند، و تا زمانی که پشتیبانی و محافظتی از طرف قشر ضعيف (صدف) وجود نداشته باشد، سوسمار نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد.

هوش مصنوعی: بگیر و ببوس و بشنو و بپذیر، اکنون وقت آن است که از زلف و لب و موسیقی و شراب لذت ببری، چرا که غم و اندوه به سر آمده است.

هوش مصنوعی: به چالش‌های زندگی اهمیت نده و از زیبایی‌ها لذت ببر. به دنبال شادی و خوشی باش، از می و خوشگذرانی غافل نشو، و در مسیر ثروت و قدرت قدم بگذار.