هوش مصنوعی: عید مبارک فرا رسید و روزه‌ها به پایان رسیدند، به طوری که مانند گذشته و سال‌های قبل، روزه‌ها به خوبی تمام شدند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات پیش می‌آید که شخص روزه‌دار، به‌طور ناخواسته و به خاطر طبیعتش، تمایل به نوشیدن شراب پیدا کند.

هوش مصنوعی: بدون شک، کسی که در روز عید به گل‌ها و باغ‌ها نگاه می‌کند و زیبایی‌های طبیعت را می‌بیند، احساس شادی و خوشحالی بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: در دستان من چیزی از اوست که مانند ستاره‌ها می‌درخشد و چشم‌هایم از روشنی او سرشار است. همچنین در ذات و طبع من سخاوتی از او وجود دارد و در ذهنم اندیشه‌ای که از او نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: یک انسان گرفتار و بی‌خبر از شادی، در بهار چشمانش را به جمال زیبایی می‌دوزد و در باغ، از دیدن گل سرخ تازه و خوشبو لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: بر دست لاله، خونریزی و بریدگی مشاهده می‌شود و در چهره، درخششی وجود دارد که دلالت بر آتشینی در طبیعت دارد و شعله‌ای بر سر برافراشته است.

هوش مصنوعی: باد بهاری که در پیش است، در روزهای آینده چندین دشت تازه و زیبا را به نمایش خواهد گذاشت، مثل قندهار که به خاطر طبیعتش معروف است.

هوش مصنوعی: موهای مشکی و زیبا مانند بنفشه، لطافت و زیبایی را در بوستان به نمایش می‌گذارند، به‌گونه‌ای که درختان و پرندگان به حال و هوای دلگیر دچار می‌شوند و صدای نالۀ آن‌ها در مرغزار به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: هرگاه نسیم خوش و دل‌انگیز بوزد، گل‌های لاله با رنگ زیبا و دلنشین خود را به نمایش می‌گذارند و شادابی‌شان را به کوه‌ها می‌رسانند.

هوش مصنوعی: نور و زیبایی گل لاله مانند مرجان از باغ مینا بیرون می‌آید و برگ‌ها از درخت چنار خارج می‌شوند.

هوش مصنوعی: در باغ، به هر گوشه و کناری مجلسی برپا می‌شود، مانند روح عاشق و مانند خان خوشحال و خوش‌خوراک.

هوش مصنوعی: در میان جمع عاشقان که به خاطر غم‌ها مست و بی‌هوا هستند، معشوق در کنار خود را رها کرده و به آرامی در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: گاهی لبانم به سمت شراب می‌رود، گاهی دستانم به سوی گل می‌رسد، گاهی گوشم به صدای ساز توجه دارد و گاهی چشمم به سمت معشوق می‌نگرد.

هوش مصنوعی: می‌دانم که بهار همیشه این‌گونه زودگذر است و بیشتر از این که از جدایی‌ام رنج ببرم، بهره‌ای از بهار جدید نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: من دلی سرسخت و با صبر دارم، عجیب است که چگونه از این دل سرسخت و صبور فریاد و ستم به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: بارها به او گفتم که اگر در عشق تو کاری نیست، پس راهی را پیدا کن و از این ماجرا کناره‌گیری کن.

هوش مصنوعی: امروز عشق و محبت بیشتر از دیروز به ما می‌رسد و امسال نیز احساسات و روابط عاطفی ما نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

هوش مصنوعی: ای دل، چرا اینقدر عجله داری در عاشق بودن؟ کمی آرام باش و از آن ترفندهای عشق که فقط به یک راه می‌انجامد، بگذر.

هوش مصنوعی: چقدر باید منتظر بمانیم؟ داستان زیبایی‌های ماه را بیان کن. تا چه زمانی غزل بخوانیم؟ از بزرگان و پادشاهان سخن بیاور.

هوش مصنوعی: همام با زیبایی و خوشبختی به دنیا آمده و دین را با جمال خود زیبا کرده است. او به دو چیز مهم یعنی سعادت و دین دست پیدا کرده و آنها را انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: میرانشه بن قاورد، آن پادشاهی که از او نشأت می‌گیرد، پادشاهی است که شادی را افزایش می‌دهد و نامی برجسته دارد.

هوش مصنوعی: در این عالم، انسان‌ها تحت تأثیر روحیات و ویژگی‌های خود قرار دارند. رفتارها و احساسات مانند خشم و صبر در کنار هم وجود دارند و انسان‌ها باید از این دو راه بگذرانند، چه خوب و چه بد.

هوش مصنوعی: اگر او خشمگین شود، تدبیر و سیاست نخواهید داشت، اما در صورت تأمل و بخشش او می‌توانید به امید وصل باشید. در نظر و رای او جای تقصیر نیست و در طبیعت او آرامش و وقار دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای روزگار، من بندۀ سرنوشت تو هستم و هنگامی که او تصمیم بگیرد، تو مانند آفتابی هستی که سایه‌بان اوست و در روز بارانی، همچون چاکر او به خدمتش می‌شتابی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من از generosity و سخاوت تو شگفت زده‌ام، و از خود می‌پرسم چگونه می‌توانی با تمام قدرت و استواری خود، در عین حال به دیگران کمک کنی؟

هوش مصنوعی: اگر تیرهای تو از آسمان رها شود، برج کنگره را از حصار برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، کسی به زیبایی و شکوه تو سوارکار ندیده است. چهره‌ات مانند الماس می‌درخشد و زینت‌ات مانند شبرنگ است.

هوش مصنوعی: در آغوش نابودی، به خاطر صدای تو، تمام کارگزاران و فرمانروایان موفق ناپدید می‌شوند.

هوش مصنوعی: دشمن تو را آسمان به دو نام شناخته است: یکی «دون همت» که به خاطر ناتوانی و بی‌ارادگی‌ات به تو نسبت داده شده و دیگری «بدبخت خاکسار» که نشان‌دهنده وضعیت نامناسب و تحقیرآمیز توست.

هوش مصنوعی: از اثر نعل اسب نادان تو بر زمین جنگ، آسمان زمین را به دگرگونی و غبار می‌کشاند.

هوش مصنوعی: برای اینکه مار به دور تو بپیچد، همچون رمح، در آفرینش و جان، خداوند سهمی به مار داده است.

هوش مصنوعی: دو عاشق به خاطر جدایی خودشان در حال جنگ و نزاع هستند، مانند دو دشمن که بر سر کمانشان با هم می‌جنگند.

هوش مصنوعی: چرا فکر می‌کنی که پیام‌آوری با تیرهای آبدیده به سوی تو فرستاده شده است؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در نبرد، سوارکار با تیغ خود دشمن را به راحتی به زمین می‌زند و در شکار هم سنان خود را به کار می‌گیرد. در واقع، او به شدت و با مهارت با دشمنان و شکارهایش مبارزه می‌کند و به موفقیت می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کس که برای نبرد با تو به میدان بیاید، جانش را به انتظار مرگ در وعده‌گاه می‌گذارد.

هوش مصنوعی: با سهم جنگ تو، دل سوار از صدای تو در تنگنای کمندت می‌ترسد.

هوش مصنوعی: زمانی که در شعر به نام تو قافیه می‌چسبد، سخن از مجازات و تشبیه آزاد می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تصویر تیغ تو در آسمان نورافشانی کند، روح‌های کشته‌شدگان در هوا بی‌تاب و آشفته خواهند شد.

هوش مصنوعی: ای خورشید خوشبختی که مقام و عظمت را مانند تو هیچ پادشاهی به دست نیاورده است.

هوش مصنوعی: در روز عید، لب‌های سرخ و زیبا بوسه‌ای بده و به این شکل جشن را با شادی و خوشحالی صد بار زیباتر کن.

هوش مصنوعی: از این می نوش که بوی خوش و رنگ زیبا و لطافتش از بین نمی‌رود و در آغاز روز به جهانی از خاک و باد عطری معطر می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در وجود تو، به واسطه‌ی خرد و عقل، چهار چیز از رنگ و روشنایی وجود دارد که به آن‌ها نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: یاقوت مانند گل سرخ پرنور و گل ارغوانی است که اصل و نسبش به جایی برجسته و باارزش می‌رسد، و مرجان مانند لاله درخشان و زیبا است.

هوش مصنوعی: هرچه بر سر انسان می‌آید، چه شیرین و چه تلخ، در حقیقت بر اساس عقل و تدبیر اوست. همچنین، جایگاه و مقام او نیز به خوبی و بدی اعمالش بستگی دارد.

هوش مصنوعی: با وزش باد، نصیحت‌های تو بر قله تخت قرار دارد و با کشش باد، حسادت‌های تو نیز بر دار آویخته شده است.