هوش مصنوعی: نسیم بهاری سرت را نوازش می‌کند، به باغ بیدآباد برو و از زحمت‌کشان باغ‌ها دوری کن.

هوش مصنوعی: به آن جایی برو که با عطر مشک آکنده شده است و با ناز و ادبی خاص خود، آن مکان را معطر کن و لباس و دامن خود را پر از عطر کن.

هوش مصنوعی: محل زیبای آن گلزار دارای خاکی خوشبو و معطر است و باغ ارم همچون بهشتی زیبا و دلنشین به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی از این باغ خوشبو و زیبا به آن باغ دیگر رفتی، به آن مکان دل‌انگیز و روشن نیز رفته‌ای.

هوش مصنوعی: اگر گل و درخت سرو را ببینی که لباس زیبا بر تن دارند، فراموش نکن که حال من چه سوال است و در چه وضعیتی هستم.

هوش مصنوعی: بلبل زخمی و غمگین، پیامی را می‌رساند که از قناری بی‌پر و بال می‌گوید.

هوش مصنوعی: ای خوش‌چهره، آیا پیام آن گل و آن سرو را نمی‌دانی؟

هوش مصنوعی: او همان‌طور که آرامش قلب و نور چشم است، ویژگی‌های نیکو دارد و نامش حسین است.

هوش مصنوعی: من همان بلبل و قمری غمگین هستم که در دلِ خود داغی بزرگ دارم و در وجودم خاری احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه سلامی گرم و بی‌پایان نثارت کردم، از من داستانی با شکوه و زیبا بگو.

هوش مصنوعی: به آن فرمان و پیمانی که به آصف داده شد، که ای کسی که از قصر قیصر نیز برتر هستی.

هوش مصنوعی: اگر فضیلت‌های تو را با کرم آصف بسنجیم، نمی‌توان گفت که تو چندان بزرگ هستی؛ زیرا در برابر دریا، یک کفت (کف) بیش نیستی.

هوش مصنوعی: ای عشق و زیبایی، تو همچون ماه در دریای بزرگواری‌ات غرق شده‌ای و به خاطر وجود تو، همه‌ی مخلوقات باید برایت سجده کنند.

هوش مصنوعی: کارهایی که به گردونه آسمان مربوط می‌شود، به تو مربوط است و در روز و شب، نام تو بر زبان‌هاست.

هوش مصنوعی: دل تو مانند آیینه‌ای صاف و روشن است، و صدشت تو مانند گنجینه‌ای پر ارزش. در این گنجینه، نگهبان حکمت و دانش گرانبهای زندگی قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند اسکندر نیستی، لااقل آینه‌ای داری که خود را در آن ببینی! و اگر مانند افریدون نیستی، حداقل گنجی در درون خود داری که ارزشمند است!

هوش مصنوعی: آریستوی حکمت و دانایی، از نسل آصف؛ و افلاطون، با طبیعتی خاص، لقمان را به کمال رسانده است!

هوش مصنوعی: من از تو کتابی درخواست کردم، اما خواسته‌ام نادیده گرفته شد و نقصی در درخواست من به عنوان یک درویش وجود نداشت.

هوش مصنوعی: این کتاب پر از نوشته‌ها و شعرهای جامی است و به خوبی زنده و پرمحتواست.

هوش مصنوعی: کتابی مانند کتاب آسمانی است که خطوط آن مانند جوی آب زندگی‌بخش است.

هوش مصنوعی: رنگ سیاهش به مانند رنگ بستر چشم دل‌باخته است و سفیدی‌اش به مانند سفیدی سینه‌ی پری‌زاد زیباست.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و هماهنگی میان خط و نقش صورت اشاره دارد. اشاره به این دارد که خط او به اندازه زیبایی چهره محبوبان است و به نوعی زیبایی و جذابیت او را با نقش و خال موهای سیاه مقایسه می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر مهربانی من، وعده دادی که در روز عید، بر روی من باز شود و دلگرمی‌ام را به من بدهی.

هوش مصنوعی: بلبل از عشق گل به صورت مداوم و بی‌وقفه آواز می‌خواند و در فصل زمستان با دلی پر از درد و سوز، فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: من مدت زیادی منتظر عید هستم تا ببینم که آیا امیدهای من به بار می‌نشیند و به نتیجه می‌رسد!

هوش مصنوعی: اکنون زمان عید و شروع بهار است؛ چه کسی دیگر فرصتی برای انتظار دارد؟

هوش مصنوعی: بیا بنشین و از زندگی لذت ببر، تو از جامی که به خوشبختی اشاره دارد بنوش، من هم از جامی دیگر می‌نوشم.

هوش مصنوعی: بده جامی را و نگذار که کارم به دیوان قیامت بیفتد.