آذر بیگدلی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵۰ -  و له قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای بسا خشم، که صد لطف عیان است ازو</p></div>
<div class="m2"><p>ای بسا لطف، که صد زخم نهان شد در وی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>روی در هم کشم، از بوسهٔ شیرین لب یار</p></div>
<div class="m2"><p>همچو مستی که کشد رو به هم از تلخی می</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بشکر خنده گشایم دهن از دیدن غیر</p></div>
<div class="m2"><p>همچو آن شیر که روباه ببیند از پی</p></div></div>

شمارهٔ ۵۱ -  و له فیه

ای بسا خشم که صد لطف عیان است ازو
ای بسا لطف که صد زخم نهان شد در وی
روی در هم کشم از بوسه شیرین لب یار
همچو مستی که کشد رو به هم از تلخی می
بشکر خنده گشایم دهن از دیدن غیر
همچو آن شیر که روباه ببیند از پی

شمارهٔ ۴۹ -  و له قطعه

شمارهٔ ۵۰ -  و له قطعه

ای بسا خشم، که صد لطف عیان است ازو

ای بسا لطف، که صد زخم نهان شد در وی

روی در هم کشم، از بوسهٔ شیرین لب یار

همچو مستی که کشد رو به هم از تلخی می

بشکر خنده گشایم دهن از دیدن غیر

همچو آن شیر که روباه ببیند از پی

شمارهٔ ۵۰ - و له قطعه

اطلاعات