هوش مصنوعی: ای خان زمان، آیا به خاطر ترس از خشم تو، بهرام، که خون‌ریزی می‌کند، شجاعت خود را از دست داده است؟

هوش مصنوعی: در ایوان تو، ستاره کیوان به مانند ماه نو بر دوش ناوه (کشتی) می‌تابد.

هوش مصنوعی: هرگاه از مقام و فضیلت تو سخن رانی شود، مانند ستاره‌ای درخشان از آغاز، برتر و ممتاز خواهد شد.

هوش مصنوعی: نور تند خورشید، به مانند خطی است که به کمر شمشیرت می‌رسد.

هوش مصنوعی: کسی که شبیه به لیلی است، هر شب تا زمانی که ناهید (سیاره زهره) بر بام آسمان جلوه کند، این کار را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر در مجلس تو کمتر کسی نیست که به چشمش تیر غلیظی از نور خورشید نتابد، به خاطر این است که نور خورشید پرده‌پوش ندارد.

هوش مصنوعی: دیشب پیامبری را فرستادم که پیاده می‌رفت و امیدوارم که بازنگردد و خبری از واقعیت‌های آسمان به من نرساند.

هوش مصنوعی: چند پیغام از من به سمت تو آمد و امیدوارم که آنها را بی‌اهمیت نشماری.

هوش مصنوعی: اگر تو نامه‌ام را به سر راه قرار دهی، تعجبی ندارد؛ زیرا چتر فریدون به نجات‌گر کاوه تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: به او پاسخی مناسب بده تا نگویید: خدایا، من آن رفتار بی‌رحمانه را ندارم.

هوش مصنوعی: هرگز نبايد اجازه دهی که خوی بد تو، همچون صحرای قم بیابانیت کند و از شادابی و سرزندگی دورت سازد.