هوش مصنوعی: به دستور فرمانروای ایران، که در دستش تیغ رستم بود و بر سرش تاج پادشاهی قرار داشت.

هوش مصنوعی: رسمی را به جا آوردم که مربوط به شاه جمشید است؛ و نام نیکو و با کرامت همانند خاقانی است که نور خورشید را در بر دارد.

هوش مصنوعی: پادشاهی به دنیا آمد که نامش ماندگار شد و جهان را با بخشش‌ها و لطف‌هایش پر کرد.

هوش مصنوعی: اکنون در بین رشته‌های زندگی، شخصی که در دستش خوشه‌ای از نعمت نیست، باید خود را تأمل کند.

هوش مصنوعی: در شیراز، کسی با لطف خداوند یک مسجد زیبا و دلنشین ساخت که نور آن مانند روشنی ستاره در آسمان می‌تابد.

چه مسجدی است که اگر جمشید و کیخسرو و زو امروز زنده بودند، لب و رخ و سرشان را به خاکش می‌مالیدند!

هوش مصنوعی: نگو که در دنیا مسجدی از این جنس وجود دارد، و اگر کسی به تو گفت که چنین چیزی هست، حرفش را نشنو.

هوش مصنوعی: در سال خوشی، دانشمندان برای ثبت تاریخ آن سال به تلاش و کوشش افتادند.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده که زیبایی و جذابیت خاصی مانند یک گوهر در دنیای شعر و هنر به وجود آمده است. در این تصویر، شیراز به عنوان جایی نو و تازه در کعبه‌ای که نماد خانه خداست، به نمایش گذاشته می‌شود. این بیت به نوعی به اهمیت و زیبایی هنر و فرهنگ این شهر اشاره دارد.