هوش مصنوعی: شکرگزاری می‌کنم برای آذر، چرا که در شب هشتم ماه آذر، دو گل از جوانه‌هایم شکوفه زده‌اند و امیدهایم را تازه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: امشب که عید است، دو فرشته بر بام خانه نشسته‌اند. هر کدام از آن‌ها از جانب روح‌القدس نیرویی دریافت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: خداوند با مهربانی خود بر من سایه افکنده است، مانند دو درخت سرو زیبا که از باغ خوشبختی به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: شمعی در شب نیمه‌ام ماه نو را روشن کرد و نوری از دو صبح زیبا را به من داد، درست در آغاز سال.

هوش مصنوعی: هر دو جواهر از یک منبع به ناگاه درخشیدند، و هر دو ستاره از یک برج سر برآوردند؛ به سرعت روشنایی خود را نشان دادند.

هوش مصنوعی: این ابراهیم و آن اسماعیل یادآوری می‌شوند، زیرا هنگامی که فضیلت و نعمت از سوی پیامبر و خاندان او به آنها رسید، نامشان درخشید و به یادها سپرده شد.

هوش مصنوعی: درخشش نقره‌ای ستاره، مانند پر جبرئیل بر سر آن تابیده است؛ عطر گل، بر این زمین به مانند نسیم میکال وزیده است!

هوش مصنوعی: خورشید بر چهره‌اش در آغاز روز تابید، و در پایان شب آیه‌ای از نور و برکت را به همراه داشت، همچون ماهی که پس از غروب، دوباره در آسمان ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: کیشان، تاج و تخت را با شایستگی و بخت خود برقرار کردند؛ و جمشان، با نوا و آواز خوش، خوشبختی را به وجود آوردند.

هوش مصنوعی: من از این باغ نمی‌روم، چرا که دیدن نشانه‌هایشان را به زیبایی گل‌ها و سبزه‌ها ترجیح می‌دهم.

هوش مصنوعی: وقتی که پیام آوردند که آن‌ها نزدیک شدند، دل من از شادی و محبت آن‌ها پر شد و نور جاودانی در وجودم دمید.

هوش مصنوعی: قلم را برداشتم و نامه‌ای نوشتم با اشاره به تاریخ «دو ماه نو» که شبی از سمت شرق، نور و عظمت درخشید.