هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا، تو به شکار می‌روی، در حالی که ما در دام تو گرفتاریم؛ اگر از شکار ما لذت می‌بری، این سرنوشت و دل‌سوزی ما زیر این کمند است.

هوش مصنوعی: ما همه عاشق شیرینی و زیبایی هستیم، اما افسوس که فرهاد، که شایسته ستایش است، در کنار خسرو، که موقعیتی بلند و والا دارد، مورد توجه نیست.

هوش مصنوعی: من به فرامین او خدمت می‌کنم و همه وجودم را برای او می‌گذارم، تا اینکه مورد پسند آن سرور سخت‌پسند قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: تو همچون سرو زیبایی و من مانند فاخته‌ای هستم که ناله می‌زنم. تو مثل گل هستی و من مانند عندلیبی که برای تو می‌گریم، اما تو انگار در حال خندیدن هستی.

هوش مصنوعی: شب‌های بسیاری مانند شمع می‌سوزم و تنها این را می‌گویم که ای کاش چنین نباشد؛ زیرا اشک‌هایم به او آسیب نمی‌زنند و آه‌هایم به او آسیبی نمی‌رسانند.

هوش مصنوعی: من آواز بلبل هستم و زندگی‌ام در بهار گل در معرض باد خزان قرار گرفته است. ای باغبان، بر آنچه بر من می‌گذرد، سختی‌اش را نگذار.

هوش مصنوعی: اگر آذر ناراحت و غمگین شود، چه قانونی بر او حاکم است؟ آتش از آتشکده‌ای کوچک زبانه می‌کشد و به سوگ و زاری می‌افتد.