هوش مصنوعی: کیست که زمان مشخصی را برای سجده و نزدیک شدن به تو تعیین کند؟ من همه احساسات و عشق خود را به عنوان هدیه‌ای از دل و جانم برای تو می‌آورم.

هوش مصنوعی: ای صیاد، تو قوت پرواز منی، اما چون به سوی تو نمی‌توانم بروم، چنان نالم که تو را به آشیانم برسانم.

هوش مصنوعی: چقدر بی‌خبر از احساسات من هستی؟ اکنون دل من از تو ناراحت است، تا بتوانم تو را نیز در این حالت قرار دهم.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم گلی از باغ برای تو بیاورم، ای پرنده قفس، چگونه می‌توانم به آنجا بروم و تو را به یاد باغبان بیفکنم!

هوش مصنوعی: امشب به من اجازه بده که با تو صحبت کنم، ای کسی که به من بدگمان هستی؛ شاید بتوانم یک حرفی بزنم و تو را از اشتباهات و گمان‌هایت خارج کنم.

هوش مصنوعی: من هم‌اکنون از تو شکایت می‌کنم، ولی از معشوق به دل ناله نکن! تو او را به زندگی برگرداندی، حالا من به خاطر تو جان می‌دهم!

هوش مصنوعی: امشب از پاسبان بخواه که اجازه ندهد کسی به من نزدیک شود تا بتوانم تو را مانند پیشکش، با احترام و محبت به درگاه خودم بیاورم.