هوش مصنوعی: به او چیزی گفتم و امیدوار بودم که آن را فراموش کند و تمام آنچه را که از من نشنیده است نیز فراموش شود.

هوش مصنوعی: آن کسی که به بی‌خبری من از حضور او اشاره کرد، باید بگویم که چشم او مانند دزدی است که به قافله‌ی هوش و آگاهی‌ام حمله می‌کند.

هوش مصنوعی: آن جوان زیبا و خوش‌پوشی که به خاطر ستم‌هایش چیزی نمی‌گویم، مرا از تحمل پیری و سخت‌پوشی شرمنده می‌کند.

هوش مصنوعی: دیروز گفت که شب می‌آید، اما امروز صبح شرمنده‌ام که دیر آمده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی غیر از من بدگویی کند، خداوند دانا است، و در صورتی که محبوبم بشنود، امیدوارم زود فراموش کند.

هوش مصنوعی: صبح که با طلوع خورشید زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد، باد از تابش نور آن طرف صورتش شرمسار است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، زمانی که از خاطر تو و ستم‌هایی که بر من روا داشتی سوال شود، دعا کن که پروردگارا، او دیگر چیزی نگوید و سکوت کند.