هوش مصنوعی: من مانند یک پرنده‌ای هستم که زندانی شده، و آرزو دارم به چمنزار برگردم. من بنده‌ای دورافتاده و غریب هستم و آرزویم داشتن وطن است.

هوش مصنوعی: خنده‌ی گل چه معنایی دارد؟ من آرزو دارم که غنچه‌ای باشد که لبخندش از گوشه‌ی دهانم نمایان شود!

هوش مصنوعی: من به دنبال نوشیدنی زلال و شیرین هستم، نه تنها یک قطره از آب کثیف و بی‌مزه.

هوش مصنوعی: اگر از کنار تو دور شوم و به بهشت بروم، باز هم ناله می‌کنم و می‌گویم: آرزوی من وطنم است!

هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر کینه‌ی تو، از دیگران پنهان می‌شوم، در آن لحظه که می‌گویی: من آرزوی تو هستم!

هوش مصنوعی: مناجاتی می‌کند و می‌گوید که حاضر است جانش را فدای کسی کند، به شرطی که او از لبانش یک کلمه بگوید که آرزویش است.

هوش مصنوعی: چشمم مثل یعقوب، به یاد یوسف، سفید شده است و آرزویم این است که پیراهنی از گل داشته باشم.