هوش مصنوعی: چقدر باید مرا آزاری بدهی تا ناله‌ها و گله‌های من را بشنوی؟! به یاری من بشتاب، چون دوستان، که کمک‌ها و محبت‌های من را ببینی!

هوش مصنوعی: من دلم را به تو سپردم، مثل روز اولی که تو را دیدم. بیفنگ تا روز آخر، شاهد فدای کردن جانم برای تو باشی.

هوش مصنوعی: تو که در حالی نیستی که سوار بر اسبی باشی و به شوخی بیفتی، نگاه کن که چگونه گرد و غبار به دنبال تو به خاطر بی‌تابی‌هایم به اوج می‌رسد!

هوش مصنوعی: در ابتدا مردم از بی‌وفایی تو صحبت می‌کردند و من به هیچ‌کس گوش ندادم، حالا بیا و ببین چگونه به خاطر انتقادات مردم، شرمنده و خجلت‌زده هستم.

هوش مصنوعی: تو مانند شاه حسنی و هیچ بنده‌ای جز من شایسته‌ی جلالت و مقام تو نیست؛ اگر از بین بنده‌ها، خدمات من را ببینی.

هوش مصنوعی: انتخاب دیگران را بر من روا ندار، زیرا که این روزگار برایم گران است؛ چرا که تو اختلافات دیگران و هماهنگی‌های من را می‌بیینی!

هوش مصنوعی: هر کسی راز خود را با تو در میان بگذارد، در دنیا این راز افشا می‌شود. اما اگر تو دوباره رازهای مرا بگویی، متوجه خواهی شد که من چقدر در پنهان نگه‌داشتن رازهایم مهارت دارم.