هوش مصنوعی: ای زیبا روی، تو خود می‌دانی؛ تو مانند پادشاهی، و ما همان‌طور که می‌دانی.

هوش مصنوعی: از درگاه تو، عاشقان رفته‌اند؛ تنها کسی که می‌شناسی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: کارگر کوه‌ کنی با اشتیاق و عشق، جان خود را در خدمت کارفرما و هدفی که دارد، می‌گذارد. همانی که تو هم از آن مطلع هستی.

هوش مصنوعی: وقتی کسی با ناز و کرشمه به باغ گل تو می‌آید، آن کسی که تو می‌شناسی، از پای او می‌افتد و تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: صبح نوروز، نماد روشنی و شادی توست؛ و شب یلدا همان چیزی است که تو از آن آگاهی.

هوش مصنوعی: باشد که روزی خوش و شاد داشته باشم و یک لحظه با همان کسی که تو می‌شناسی، بگذرانم.