هوش مصنوعی: تو که می‌گویی از دوستان روی برگردانی، چطور می‌توانی چهره‌ات را مثل گل‌های باغ از دوستان دور کنی؟

هوش مصنوعی: در گلی که زاغی نوحه‌سرایی می‌کند، ای بلبل؛ دیگر چه راه حلی داری که بتوانی آشیانت را تغییر دهی؟!

هوش مصنوعی: اگر مانند یک تازی (سگ شکاری) به دنبال شکار من بیفتی، مبادا که به شمشیر من آسیب برسانی و از دست من فرار کنی.

هوش مصنوعی: اگر زمام شتر محبوبم از دستم نیفتد، ای راهبر، تو نیز می‌توانی دور محمل من بچرخی.

هوش مصنوعی: به پیری، اگر از ستمی که می‌کشم آهی بزنم، ای خداوند، آیا می‌توانی آن درد و آزارم را به آن جوانی که بودم بازگردانی؟

هوش مصنوعی: وقتی که اهل قبله به سمت قبله می‌روند، همدم کسی نباشد که مرا از آن درگاه دور کند.

هوش مصنوعی: اگر دوست برهمن و شیخ باشی، می‌توانی به راحتی بین آتش و کعبه، که نمادهای دو دین مختلف هستند، جابجا شوی و دل‌های این و آن را به خود متوجه کنی.