هوش مصنوعی: حسرت من این است که با دل پر از درد و جدایی تو، چگونه جانم را فدای تو کنم، و آن را در خاک کوی تو بگذارم.

هوش مصنوعی: از کوی تو با دل شکسته و اشک ریزان رفتم، اما حس حسادت و عشق به تو هنوز در دلم باقی است؛ زیرا اشک‌هایم به غیر از تو هیچ‌کس را به سمت راه تو نمی‌کشانند.

هوش مصنوعی: وقتی در صبح، دسته گلی را در دست تو می‌بینم، بلبل به خاطر بوی گل‌ها شاد و مست می‌شود و من نیز از عطر تو سرمست هستم.

هوش مصنوعی: اگر خصلت تو مانند چهره‌ات بود، حسادت می‌کردم. چون دیگران از چهره تو محروم‌اند، این خوی توست.

هوش مصنوعی: پس از این، وقتی این مدعی به درگاه محبوب نگاهی انداخت، من هم از پشت سر می‌آیم و کنار تو می‌ایستم.

هوش مصنوعی: یا اینکه آنها تو را ببینند و در را به روی من باز کنند، یا اینکه مرا ببینند و در را به روی تو نبگشایند.

هوش مصنوعی: برای تو، قاصدی می‌آید که بدون نوشتن نامه، از سادگی و بی‌خبری آذر خبر می‌دهد.