هوش مصنوعی: من از دیگران احساس امنیت می‌کنم، چون یار و نگهبان تو کسی است که خون من به خاطر تو بر زمین ریخته شده است.

هوش مصنوعی: درخت تو میوه‌های رنگارنگ زیادی تولید کرده، اما چه فایده‌ای دارد که باغبان تو هیچ کدام از آن‌ها را نچشیده و از آن‌ها بهره‌مند نشده است؟

هوش مصنوعی: این زیبایی‌ها و نشانه‌ها، برائت و دل‌مشغولی من را می‌سازند و همان‌طور که بر لبه‌ی لب و گوشه‌ی دهان تو نشسته‌اند، به قلب من آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: خوشحال می‌شوم که سخنی حقیقی یا حتی دروغین را از کسی بشنوم که آن را از تو شنیده است.

هوش مصنوعی: تو مرا هزار بار در عشق آزمایش کردی، ولی با این حال من همچنان در مورد تو بدگمان نیستم.

هوش مصنوعی: اگرچه من از محبت تو بی‌خبرم، اما چرا دل کسی که همیشه بی‌محبت بوده، به محبت پاسخ نمی‌دهد؟

هوش مصنوعی: ای آذر، تو از شکوه دلم آتش به جانم زدی؛ حالا من چه باید بکنم؟ که دل تو نیز آتش به جان من زده است!