هوش مصنوعی: خنده‌ی تو لب‌هایت را آغشته می‌کند و زهر از شیرینی‌ات می‌چکد، مثل اینکه آتش از آب تو برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: ای خوش‌خُلق، از کشتن من بی‌گناه پرهیز کن، زیرا این کار گناهی است که به ثبت خواهد رسید و در یادها خواهد ماند.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به تو نزدیک شوم زیرا مانع حضور من می‌شوی، اما آرزو دارم به‌طور پنهانی با تو صحبت کنم و حجاب تو را کنار بزنم.

هوش مصنوعی: آخر چرا دل اینقدر درگیر و آشفته‌ای؟! جز دل، چه چیزی در این خانه خراب وجود دارد؟

هوش مصنوعی: اگر با خون دل اسیران، جام بگیری و مست شوی، بدان که جز دل‌های سوخته کسانی که در عشق رنج کشیده‌اند، هیچ چیز دیگر برای تو باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: ما تا زمانی که بیداریم و از غم دوری تو رنج می‌کشیم، امیدواریم که در خواب‌مان تو را ببینیم.

هوش مصنوعی: آتش عشق تو مرا به آتش انداخت، اما چقدر می‌توان در روز قیامت از اندوه و ناراحتی‌ام سخن گفت؟!