هوش مصنوعی: در سپیده‌دم، معشوقم به سراغم آمد و از من پرسید که آیا امروز جانم را برای او فدای عشقش کنم یا این که به رقیب او بسپارم؟

هوش مصنوعی: از خون من که به خاطر عشق کشته شدم، او پیش از من خون بهای رقیبش را گرفت، پیش از اینکه او هم کشته شود.

هوش مصنوعی: ای بی‌وفا، دیگر بس است که به من جفا کنی. از خدا بترس! تا کی من باید جفاهای تو را ببینم، در حالی که وفا از رقیب می‌آید؟

هوش مصنوعی: بیا و من را بکش، تا همگان ببینند که چقدر عاشق هستم و چقدر برای تو جانم را فدای محبتت کرده‌ام؛ اما از ترس جان خودت، دیگر پشت سر نگاهی به رقیب نداشته باش!

هوش مصنوعی: اگر کسی باشد که حسد من را زیر پا گذاشته باشد، بهتر است که از این مجلس بروم؛ به این بزم می‌مانم تا رقیب پایش را اندرون نگذارد!

هوش مصنوعی: باید به این نتیجه برسم که از تو دور شوم و ناآشنا بمانم، قبل از آنکه رقیبم بخواهد با تو آشنا شود.

هوش مصنوعی: ای پری، با اینکه بدگمانان درباره‌ی دل من فکرهایی می‌کنند، اما من هم به پاکدامنی تو ایمان دارم و هم به پارسایی رقیب تو.

هوش مصنوعی: اگر از نزد دوست می‌روی، لازم است بدانستی که در این رفتن چیزی از تو کم نشده و برای رقیب تو، ضعف و ناتوانی‌ات نمایان نشده است.