هوش مصنوعی: از آن لب زیبا و دل‌انگیز، سخن‌چینی‌های زیادی دارم و هر شب به یاد آن لب‌ها می‌افتم و به آن‌ها خیره می‌شوم.

هوش مصنوعی: شب جمعه بر مستان حال و هوایی شاد و سرخوش دارد، درست مانند روز شنبه که برای بچه‌ها در مکتب یادگیری و یادآوری است.

هوش مصنوعی: ای خدا، به یاری من بشتاب و از دست یاری که به او امید بسته‌ام، مرا نجات بده. نگاهش را از من دور نکن و مرا تنها نگذار.

هوش مصنوعی: من پزشک هستم و به درمان فکر می‌کنم، اما به او گفتم: چرا با تدبیرهایت مرا آزار می‌دهی؟

هوش مصنوعی: من از ستم یاد می‌کنم، نه از درد و رنجی که بر اثر جدایی به من وارد می‌شود و نه از تب و تب و تاب ناشی از آن.

هوش مصنوعی: وقتی که مهربانی ماه خود را می‌بینم، از بی‌مهری ستاره دیگر غمگین نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: من با یک دست آتش را در اختیار دارم و با دست دیگر می‌خواهم سیب را بگذارم.